1Και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της Ιουδαιας και περαν του Ιορδανου, και συνπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον, και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους. 2Και προσελθοντες Φαρισαιοι επηρωτων αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι, πειραζοντες αυτον. 3ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις Τι υμιν ενετειλατο Μωυσης; 4οι δε ειπαν· Επετρεψεν Μωυσης βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι. 5ο δε Ιησους ειπεν αυτοις Προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην. 6απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους· 7ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα, 8και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν· ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ. 9ο ουν ο Θεος συνεζευξεν, ανθρωπος μη χωριζετω. 10και εις την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτου επηρωτων αυτον. 11και λεγει αυτοις Ος αν απολυσῃ την γυναικα αυτου και γαμησῃ αλλην, μοιχαται επ αυτην· 12και εαν αυτη απολυσασα τον ανδρα αυτης γαμησῃ αλλον, μοιχαται. 13Και προσεφερον αυτῳ παιδια ινα αυτων αψηται· οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις. 14ιδων δε ο Ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις Αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με, μη κωλυετε αυτα· των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του Θεου. 15αμην λεγω υμιν, ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του Θεου ως παιδιον, ου μη εισελθῃ εις αυτην. 16και εναγκαλισαμενος αυτα κατευλογει τιθεις τας χειρας επ αυτα. 17Και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον Διδασκαλε αγαθε, τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω; 18ο δε Ιησους ειπεν αυτῳ Τι με λεγεις αγαθον; ουδεις αγαθος ει μη εις ο Θεος. 19τας εντολας οιδας Μη φονευσῃς, Μη μοιχευσῃς, Μη κλεψῃς, Μη ψευδομαρτυρησῃς, Μη αποστερησῃς, Τιμα τον πατερα σου και την μητερα. 20ο δε εφη αυτῳ Διδασκαλε, ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου. 21ο δε Ιησους εμβλεψας αυτῳ ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτῳ Εν σε υστερει· υπαγε, οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις, και εξεις θησαυρον εν ουρανῳ, και δευρο ακολουθει μοι. 22ο δε στυγνασας επι τῳ λογῳ απηλθεν λυπουμενος, ην γαρ εχων κτηματα πολλα. 23Και περιβλεψαμενος ο Ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου Πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του Θεου εισελευσονται. 24οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου. ο δε Ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις Τεκνα, πως δυσκολον εστιν εις την βασιλειαν του Θεου εισελθειν· 25ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια της τρυμαλιας της ραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του Θεου εισελθειν. 26οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς εαυτους Και τις δυναται σωθηναι; 27εμβλεψας αυτοις ο Ιησους λεγει Παρα ανθρωποις αδυνατον, αλλ ου παρα θεῳ· παντα γαρ δυνατα παρα τῳ θεῳ. 28Ηρξατο λεγειν ο Πετρος αυτῳ Ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθηκαμεν σοι. 29εφη ο Ιησους Αμην λεγω υμιν, ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η μητερα η πατερα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και ενεκεν του ευαγγελιου, 30εαν μη λαβῃ εκατονταπλασιονα νυν εν τῳ καιρῳ τουτῳ οικιας και αδελφους και αδελφας και μητερας και τεκνα και αγρους μετα διωγμων, και εν τῳ αιωνι τῳ ερχομενῳ ζωην αιωνιον. 31πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι. 32Ησαν δε εν τῃ οδῳ αναβαινοντες εις Ιεροσολυμα, και ην προαγων αυτους ο Ιησους, και εθαμβουντο, οι δε ακολουθουντες εφοβουντο. και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτῳ συμβαινειν, 33οτι Ιδου αναβαινομεν εις Ιεροσολυμα, και ο Υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν, και κατακρινουσιν αυτον θανατῳ και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν 34και εμπαιξουσιν αυτῳ και εμπτυσουσιν αυτῳ και μαστιγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν, και μετα τρεις ημερας αναστησεται. 35Και προσπορευονται αυτῳ Ιακωβος και Ιωανης οι υιοι Ζεβεδαιου λεγοντες αυτῳ Διδασκαλε, θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν σε ποιησῃς ημιν. 36ο δε ειπεν αυτοις Τι θελετε με ποιησω υμιν; 37οι δε ειπαν αυτῳ Δος ημιν ινα εις σου εκ δεξιων και εις εξ αριστερων καθισωμεν εν τῃ δοξῃ σου. 38ο δε Ιησους ειπεν αυτοις Ουκ οιδατε τι αιτεισθε. δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω, η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι; 39οι δε ειπαν αυτῳ Δυναμεθα. ο δε Ιησους ειπεν αυτοις Το ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε, και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε· 40το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι, αλλ οις ητοιμασται. 41Και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι Ιακωβου και Ιωανου. 42και προσκαλεσαμενος αυτους ο Ιησους λεγει αυτοις Οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων. 43ουχ ουτως δε εστιν εν υμιν· αλλ ος αν θελῃ μεγας γενεσθαι εν υμιν, εσται υμων διακονος, 44και ος αν θελῃ εν υμιν ειναι πρωτος, εσται παντων δουλος· 45και γαρ ο Υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων. 46Και ερχονται εις Ιερειχω. Και εκπορευομενου αυτου απο Ιερειχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος Τιμαιου Βαρτιμαιος, τυφλος προσαιτης, εκαθητο παρα την οδον. 47και ακουσας οτι Ιησους ο Ναζαρηνος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν Υιε Δαυειδ Ιησου, ελεησον με. 48και επετιμων αυτῳ πολλοι ινα σιωπησῃ· ο δε πολλῳ μαλλον εκραζεν Υιε Δαυειδ, ελεησον με. 49και στας ο Ιησους ειπεν Φωνησατε αυτον. και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτῳ Θαρσει, εγειρε, φωνει σε. 50ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησας ηλθεν προς τον Ιησουν. 51και αποκριθεις αυτῳ ο Ιησους ειπεν Τι σοι θελεις ποιησω; ο δε τυφλος ειπεν αυτῳ Ραββουνει, ινα αναβλεψω. 52και ο Ιησους ειπεν αυτῳ Υπαγε, η πιστις σου σεσωκεν σε. και ευθυς ανεβλεψεν, και ηκολουθει αυτῳ εν τῃ οδῳ.