1εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται
2σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται
3ταξιν εθετο σκοτει και παν περας αυτος εξακριβαζεται λιθος σκοτια και σκια θανατου
4διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων
5γη εξ αυτης εξελευσεται αρτος υποκατω αυτης εστραφη ωσει πυρ
6τοπος σαπφειρου οι λιθοι αυτης και χωμα χρυσιον αυτω
7τριβος ουκ εγνω αυτην πετεινον και ου παρεβλεψεν αυτην οφθαλμος γυπος
8ουκ επατησαν αυτην υιοι αλαζονων ου παρηλθεν επ αυτης λεων
9εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη
10δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος
11βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως
12η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης
13ουκ οιδεν βροτος οδον αυτης ουδε μη ευρεθη εν ανθρωποις
14αβυσσος ειπεν ουκ εστιν εν εμοι και θαλασσα ειπεν ουκ εστιν μετ εμου
15ου δωσει συγκλεισμον αντ αυτης και ου σταθησεται αργυριον ανταλλαγμα αυτης
16και ου συμβασταχθησεται χρυσιω ωφιρ εν ονυχι τιμιω και σαπφειρω
17ουκ ισωθησεται αυτη χρυσιον και υαλος και το αλλαγμα αυτης σκευη χρυσα
18μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα
19ουκ ισωθησεται αυτη τοπαζιον αιθιοπιας χρυσιω καθαρω ου συμβασταχθησεται
20η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως
21λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη
22η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος
23ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης
24αυτος γαρ την υπ ουρανον πασαν εφορα ειδως τα εν τη γη παντα α εποιησεν
25ανεμων σταθμον υδατος τε μετρα
26οτε εποιησεν ουτως υετον ηριθμησεν και οδον εν τιναγματι φωνας
27τοτε ειδεν αυτην και εξηγησατο αυτην ετοιμασας εξιχνιασεν
28ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη