1εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται 2σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται 3ταξιν εθετο σκοτει και παν περας αυτος εξακριβαζεται λιθος σκοτια και σκια θανατου 4διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων 5γη εξ αυτης εξελευσεται αρτος υποκατω αυτης εστραφη ωσει πυρ 6τοπος σαπφειρου οι λιθοι αυτης και χωμα χρυσιον αυτω 7τριβος ουκ εγνω αυτην πετεινον και ου παρεβλεψεν αυτην οφθαλμος γυπος 8ουκ επατησαν αυτην υιοι αλαζονων ου παρηλθεν επ αυτης λεων 9εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη 10δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος 11βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως 12η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης 13ουκ οιδεν βροτος οδον αυτης ουδε μη ευρεθη εν ανθρωποις 14αβυσσος ειπεν ουκ εστιν εν εμοι και θαλασσα ειπεν ουκ εστιν μετ εμου 15ου δωσει συγκλεισμον αντ αυτης και ου σταθησεται αργυριον ανταλλαγμα αυτης 16και ου συμβασταχθησεται χρυσιω ωφιρ εν ονυχι τιμιω και σαπφειρω 17ουκ ισωθησεται αυτη χρυσιον και υαλος και το αλλαγμα αυτης σκευη χρυσα 18μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα 19ουκ ισωθησεται αυτη τοπαζιον αιθιοπιας χρυσιω καθαρω ου συμβασταχθησεται 20η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως 21λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη 22η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος 23ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης 24αυτος γαρ την υπ ουρανον πασαν εφορα ειδως τα εν τη γη παντα α εποιησεν 25ανεμων σταθμον υδατος τε μετρα 26οτε εποιησεν ουτως υετον ηριθμησεν και οδον εν τιναγματι φωνας 27τοτε ειδεν αυτην και εξηγησατο αυτην ετοιμασας εξιχνιασεν 28ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη