1ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω 2τις αν με θειη κατα μηνα εμπροσθεν ημερων ων με ο θεος εφυλαξεν 3ως οτε ηυγει ο λυχνος αυτου υπερ κεφαλης μου οτε τω φωτι αυτου επορευομην εν σκοτει 4οτε ημην επιβριθων οδοις οτε ο θεος επισκοπην εποιειτο του οικου μου 5οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες 6οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι 7οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος 8ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν 9αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι 10οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη 11οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν 12διεσωσα γαρ πτωχον εκ χειρος δυναστου και ορφανω ω ουκ ην βοηθος εβοηθησα 13ευλογια απολλυμενου επ εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν 14δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι 15οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων 16εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα 17συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα 18ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω 19η ριζα μου διηνοικται επι υδατος και δροσος αυλισθησεται εν τω θερισμω μου 20η δοξα μου καινη μετ εμου και το τοξον μου εν χειρι αυτου πορευσεται 21εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη 22επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν 23ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν 24εαν γελασω προς αυτους ου μη πιστευσωσιν και φως του προσωπου μου ουκ απεπιπτεν 25εξελεξαμην οδον αυτων και εκαθισα αρχων και κατεσκηνουν ωσει βασιλευς εν μονοζωνοις ον τροπον παθεινους παρακαλων