1ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω
2τις αν με θειη κατα μηνα εμπροσθεν ημερων ων με ο θεος εφυλαξεν
3ως οτε ηυγει ο λυχνος αυτου υπερ κεφαλης μου οτε τω φωτι αυτου επορευομην εν σκοτει
4οτε ημην επιβριθων οδοις οτε ο θεος επισκοπην εποιειτο του οικου μου
5οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες
6οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι
7οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος
8ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν
9αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι
10οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη
11οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν
12διεσωσα γαρ πτωχον εκ χειρος δυναστου και ορφανω ω ουκ ην βοηθος εβοηθησα
13ευλογια απολλυμενου επ εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν
14δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι
15οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων
16εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα
17συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα
18ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω
19η ριζα μου διηνοικται επι υδατος και δροσος αυλισθησεται εν τω θερισμω μου
20η δοξα μου καινη μετ εμου και το τοξον μου εν χειρι αυτου πορευσεται
21εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη
22επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν
23ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν
24εαν γελασω προς αυτους ου μη πιστευσωσιν και φως του προσωπου μου ουκ απεπιπτεν
25εξελεξαμην οδον αυτων και εκαθισα αρχων και κατεσκηνουν ωσει βασιλευς εν μονοζωνοις ον τροπον παθεινους παρακαλων