1ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω 2ζη κυριος ος ουτω με κεκρικεν και ο παντοκρατωρ ο πικρανας μου την ψυχην 3η μην ετι της πνοης μου ενουσης πνευμα δε θειον το περιον μοι εν ρισιν 4μη λαλησειν τα χειλη μου ανομα ουδε η ψυχη μου μελετησει αδικα 5μη μοι ειη δικαιους υμας αποφηναι εως αν αποθανω ου γαρ απαλλαξω μου την ακακιαν 6δικαιοσυνη δε προσεχων ου μη προωμαι ου γαρ συνοιδα εμαυτω ατοπα πραξας 7ου μην δε αλλα ειησαν οι εχθροι μου ωσπερ η καταστροφη των ασεβων και οι επ εμε επανιστανομενοι ωσπερ η απωλεια των παρανομων 8και τις γαρ εστιν ελπις ασεβει οτι επεχει πεποιθως επι κυριον αρα σωθησεται 9η την δεησιν αυτου εισακουσεται κυριος η επελθουσης αυτω αναγκης 10μη εχει τινα παρρησιαν εναντι αυτου η ως επικαλεσαμενου αυτου εισακουσεται αυτου 11αλλα δη αναγγελω υμιν τι εστιν εν χειρι κυριου α εστιν παρα παντοκρατορι ου ψευσομαι 12ιδου δη παντες οιδατε οτι κενα κενοις επιβαλλετε 13αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου κτημα δε δυναστων ελευσεται παρα παντοκρατορος επ αυτους 14εαν δε πολλοι γενωνται οι υιοι αυτου εις σφαγην εσονται εαν δε και ανδρωθωσιν προσαιτησουσιν 15οι δε περιοντες αυτου εν θανατω τελευτησουσιν χηρας δε αυτων ουθεις ελεησει 16εαν συναγαγη ωσπερ γην αργυριον ισα δε πηλω ετοιμαση χρυσιον 17ταυτα παντα δικαιοι περιποιησονται τα δε χρηματα αυτου αληθινοι καθεξουσιν 18απεβη δε ο οικος αυτου ωσπερ σητες και ωσπερ αραχνη 19πλουσιος κοιμηθεις και ου προσθησει οφθαλμους αυτου διηνοιξεν και ουκ εστιν 20συνηντησαν αυτω ωσπερ υδωρ αι οδυναι νυκτι δε υφειλατο αυτον γνοφος 21αναλημψεται αυτον καυσων και απελευσεται και λικμησει αυτον εκ του τοπου αυτου 22και επιρριψει επ αυτον και ου φεισεται εκ χειρος αυτου φυγη φευξεται 23κροτησει επ αυτου χειρας αυτου και συριει αυτον εκ του τοπου αυτου