1Mia filo! konservu miajn vortojn, 2Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; 3Ligu ilin al viaj fingroj; 4Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; 5Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, 6Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, 7Kaj mi vidis inter la naivuloj, 8Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, 9En krepusko, en vespero de tago, 10Kaj jen renkonte al li iras virino 11Bruema kaj vagema; 12Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, 13Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin 14Mi devis alporti dankan oferdonon; 15Tial mi eliris al vi renkonte, 16Mi bele kovris mian liton 17Mi parfumis mian kuŝejon 18Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, 19Ĉar mia edzo ne estas hejme, 20La sakon kun mono li prenis kun si; 21Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, 22Li tuj iras post ŝi, 23Ĝis sago fendas al li la hepaton; 24Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, 25Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, 26Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, 27Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol,