1Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo 2Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, 3Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, 4Ne lasu viajn okulojn dormi 5Savu vin, kiel gazelo, el la mano, 6Iru al la formiko, vi maldiligentulo; 7Kvankam ĝi ne havas estron, 8Ĝi pretigas en la somero sian panon, 9Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? 10Iom da dormo, iom da dormeto, 11Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, 12Homo sentaŭga, homo malbonfarema, 13Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, 14Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; 15Tial subite venos lia pereo; 16Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, 17Arogantaj okuloj, mensogema lango, 18Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, 19Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; 20Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, 21Ligu ilin por ĉiam al via koro, 22Kiam vi iros, ili gvidos vin; 23Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, 24Por gardi vin kontraŭ malbona virino, 25Ne deziregu en via koro ŝian belecon, 26Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; 27Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, 28Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, 29Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; 30Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, 31Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; 32Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; 33Batojn kaj malhonoron li ricevas, 34Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; 35Li rigardas nenian kompenson,