1In finem, pro Idithun. Psalmus David. 2Nonne Deo subjecta erit anima mea ? 3Nam et ipse Deus meus et salutaris meus ; 4Quousque irruitis in hominem ? 5Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere ; 6Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, 7quia ipse Deus meus et salvator meus, 8In Deo salutare meum et gloria mea ; 9Sperate in eo, omnis congregatio populi ; 10Verumtamen vani filii hominum, 11Nolite sperare in iniquitate, 12Semel locutus est Deus ; 13et tibi, Domine, misericordia :