1Verba Ecclesiastæ, filii David, regis Jerusalem. 2Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes ; 3Quid habet amplius homo 4Generatio præterit, et generatio advenit ; 5Oritur sol et occidit, 6gyrat per meridiem, et flectitur ad aquilonem. 7Omnia flumina intrant in mare, 8Cunctæ res difficiles ; 9Quid est quod fuit ? Ipsum quod futurum est. 10Nihil sub sole novum, 11Non est priorum memoria ; 12Ego Ecclesiastes fui rex Israel in Jerusalem ; ¶ 13et proposui in animo meo quærere et investigare sapienter 14Vidi cuncta quæ fiunt sub sole, 15Perversi difficile corriguntur, 16Locutus sum in corde meo, dicens : 17Dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam, 18eo quod in multa sapientia multa sit indignatio ;