1Verba Ecclesiastæ, filii David, regis Jerusalem.
2Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes ;
3Quid habet amplius homo
4Generatio præterit, et generatio advenit ;
5Oritur sol et occidit,
6gyrat per meridiem, et flectitur ad aquilonem.
7Omnia flumina intrant in mare,
8Cunctæ res difficiles ;
9Quid est quod fuit ? Ipsum quod futurum est.
10Nihil sub sole novum,
11Non est priorum memoria ;
12Ego Ecclesiastes fui rex Israel in Jerusalem ; ¶
13et proposui in animo meo quærere et investigare sapienter
14Vidi cuncta quæ fiunt sub sole,
15Perversi difficile corriguntur,
16Locutus sum in corde meo, dicens :
17Dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam,
18eo quod in multa sapientia multa sit indignatio ;