1Psalmus David, in rememorationem de sabbato. 2Domine, ne in furore tuo arguas me, 3quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, 4Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ ; 5quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, 6Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, 7Miser factus sum et curvatus sum usque in finem ; 8Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, 9Afflictus sum, et humiliatus sum nimis ; 10Domine, ante te omne desiderium meum, 11Cor meum conturbatum est ; 12Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt ; 13Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, 14Ego autem, tamquam surdus, non audiebam ; 15Et factus sum sicut homo non audiens, 16Quoniam in te, Domine, speravi ; 17Quia dixi : Nequando supergaudeant mihi inimici mei ; 18Quoniam ego in flagella paratus sum, 19Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, 20Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me : 21Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, 22Ne derelinquas me, Domine Deus meus ; 23Intende in adjutorium meum,