1Psalmus David, in rememorationem de sabbato.
2Domine, ne in furore tuo arguas me,
3quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi,
4Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ ;
5quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum,
6Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ,
7Miser factus sum et curvatus sum usque in finem ;
8Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus,
9Afflictus sum, et humiliatus sum nimis ;
10Domine, ante te omne desiderium meum,
11Cor meum conturbatum est ;
12Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt ;
13Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates,
14Ego autem, tamquam surdus, non audiebam ;
15Et factus sum sicut homo non audiens,
16Quoniam in te, Domine, speravi ;
17Quia dixi : Nequando supergaudeant mihi inimici mei ;
18Quoniam ego in flagella paratus sum,
19Quoniam iniquitatem meam annuntiabo,
20Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me :
21Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi,
22Ne derelinquas me, Domine Deus meus ;
23Intende in adjutorium meum,