1In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me ; ¶ 2tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. ¶ 3Intellexisti cogitationes meas de longe ; 4et omnes vias meas prævidisti, 5Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, 6Mirabilis facta est scientia tua ex me ; 7Quo ibo a spiritu tuo ? 8Si ascendero in cælum, tu illic es ; 9Si sumpsero pennas meas diluculo, 10etenim illuc manus tua deducet me, 11Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; 12Quia tenebræ non obscurabuntur a te, 13Quia tu possedisti renes meos ; 14Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; 15Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; 16Imperfectum meum viderunt oculi tui, 17Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; 18Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. 19Si occideris, Deus, peccatores, 20quia dicitis in cogitatione : 21Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, 22Perfecto odio oderam illos, 23Proba me, Deus, et scito cor meum ; 24Et vide si via iniquitatis in me est,