1In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me ; ¶
2tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. ¶
3Intellexisti cogitationes meas de longe ;
4et omnes vias meas prævidisti,
5Ecce, Domine, tu cognovisti omnia,
6Mirabilis facta est scientia tua ex me ;
7Quo ibo a spiritu tuo ?
8Si ascendero in cælum, tu illic es ;
9Si sumpsero pennas meas diluculo,
10etenim illuc manus tua deducet me,
11Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ;
12Quia tenebræ non obscurabuntur a te,
13Quia tu possedisti renes meos ;
14Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ;
15Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ;
16Imperfectum meum viderunt oculi tui,
17Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ;
18Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur.
19Si occideris, Deus, peccatores,
20quia dicitis in cogitatione :
21Nonne qui oderunt te, Domine, oderam,
22Perfecto odio oderam illos,
23Proba me, Deus, et scito cor meum ;
24Et vide si via iniquitatis in me est,