1Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israel, ¶
2ad sciendam sapientiam et disciplinam ; ¶
3ad intelligenda verba prudentiæ,
4ut detur parvulis astutia,
5Audiens sapiens, sapientior erit,
6Animadvertet parabolam et interpretationem,
7Timor Domini principium sapientiæ ;
8Audi, fili mi, disciplinam patris tui,
9ut addatur gratia capiti tuo,
10Fili mi, si te lactaverint peccatores,
11Si dixerint : Veni nobiscum, insidiemur sanguini ;
12deglutiamus eum sicut infernus viventem,
13omnem pretiosam substantiam reperiemus ;
14sortem mitte nobiscum,
15fili mi, ne ambules cum eis ;
16pedes enim illorum ad malum currunt,
17Frustra autem jacitur rete
18Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur,
19Sic semitæ omnis avari :
20Sapientia foris prædicat ;
21in capite turbarum clamitat ;
22Usquequo, parvuli, diligitis infantiam,
23convertimini ad correptionem meam.
24Quia vocavi, et renuistis ;
25despexistis omne consilium meum,
26Ego quoque in interitu vestro ridebo,
27Cum irruerit repentina calamitas,
28tunc invocabunt me, et non exaudiam ;
29eo quod exosam habuerint disciplinam,
30nec acquieverint consilio meo,
31Comedent igitur fructus viæ suæ,
32Aversio parvulorum interficiet eos,
33Qui autem me audierit, absque terrore requiescet,