1Omnia hæc tractavi in corde meo, 2Sed omnia in futurum servantur incerta, 3Hoc est pessimum inter omnia quæ sub sole fiunt : 4Nemo est qui semper vivat, et qui hujus rei habeat fiduciam ; 5Viventes enim sciunt se esse morituros ; 6Amor quoque, et odium, et invidiæ simul perierunt ; 7Vade ergo, et comede in lætitia panem tuum, 8Omni tempore sint vestimenta tua candida, 9Perfruere vita cum uxore quam diligis, 10Quodcumque facere potest manus tua, 11Verti me ad aliud, et vidi sub sole 12Nescit homo finem suum ; 13Hanc quoque sub sole vidi sapientiam, 14civitas parva, et pauci in ea viri ; 15Inventusque est in ea vir pauper et sapiens, 16Et dicebam ego meliorem esse sapientiam fortitudine. 17Verba sapientium audiuntur in silentio, 18Melior est sapientia quam arma bellica ;