1Sapientia hominis lucet in vultu ejus,
2Ego os regis observo,
3Ne festines recedere a facie ejus,
4Et sermo illius potestate plenus est,
5Qui custodit præceptum non experietur quidquam mali.
6Omni negotio tempus est, et opportunitas :
7quia ignorat præterita,
8Non est in hominis potestate prohibere spiritum,
9Omnia hæc consideravi,
10Vidi impios sepultos,
11Etenim quia non profertur cito contra malos sententia,
12Attamen peccator ex eo quod centies facit malum,
13Non sit bonum impio,
14Est et alia vanitas quæ fit super terram :
15Laudavi igitur lætitiam ;
16Et apposui cor meum ut scirem sapientiam,
17Et intellexi quod omnium operum Dei