1Και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο Ιησους τον Πετρον και Ιακωβον και Ιωανην τον αδελφον αυτου, και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν.
2και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων, και ελαμψεν το προσωπον αυτου ως ο ηλιος, τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φως.
3και ιδου ωφθη αυτοις Μωυσης και Ηλειας συνλαλουντες μετ αυτου.
4αποκριθεις δε ο Πετρος ειπεν τῳ Ιησου Κυριε, καλον εστιν ημας ωδε ειναι· ει θελεις, ποιησω ωδε τρεις σκηνας, σοι μιαν και Μωυσει μιαν και Ηλειᾳ μιαν.
5ετι αυτου λαλουντος, ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους, και ιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα Ουτος εστιν ο Υιος μου ο αγαπητος, εν ῳ ευδοκησα· ακουετε αυτου.
6και ακουσαντες οι μαθηται επεσαν επι προσωπον αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα.
7και προσηλθεν ο Ιησους και αψαμενος αυτων ειπεν Εγερθητε και μη φοβεισθε.
8επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδενα ειδον ει μη αυτον Ιησουν μονον.
9Και καταβαινοντων αυτων εκ του ορους ενετειλατο αυτοις ο Ιησους λεγων Μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο Υιος του ανθρωπου εκ νεκρων εγερθῃ.
10Και επηρωτησαν αυτον οι μαθηται λεγοντες Τι ουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι Ηλειαν δει ελθειν πρωτον;
11ο δε αποκριθεις ειπεν Ηλειας μεν ερχεται και αποκαταστησει παντα·
12λεγω δε υμιν οτι Ηλειας ηδη ηλθεν, και ουκ επεγνωσαν αυτον, αλλ εποιησαν εν αυτῳ οσα ηθελησαν· ουτως και ο Υιος του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων.
13τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι Ιωανου του Βαπτιστου ειπεν αυτοις.
14Και ελθοντων προς τον οχλον προσηλθεν αυτῳ ανθρωπος γονυπετων αυτον
15και λεγων Κυριε, ελεησον μου τον υιον, οτι σεληνιαζεται και κακως εχει· πολλακις γαρ πιπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρ.
16και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου, και ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι.
17αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν Ω γενεα απιστος και διεστραμμενη, εως ποτε μεθ υμων εσομαι; εως ποτε ανεξομαι υμων; φερετε μοι αυτον ωδε.
18και επετιμησεν αυτῳ ο Ιησους, και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον, και εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινης.
19Τοτε προσελθοντες οι μαθηται τῳ Ιησου κατ ιδιαν ειπον Δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο;
20ο δε λεγει αυτοις Δια την ολιγοπιστιαν υμων· αμην γαρ λεγω υμιν, εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως, ερειτε τῳ ορει τουτῳ Μεταβα ενθεν εκει, και μεταβησεται, και ουδεν αδυνατησει υμιν.
21
22Συστρεφομενων δε αυτων εν τῃ Γαλιλαιᾳ ειπεν αυτοις ο Ιησους Μελλει ο Υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων,
23και αποκτενουσιν αυτον, και τῃ τριτῃ ημερᾳ εγερθησεται. και ελυπηθησαν σφοδρα.
24Ελθοντων δε αυτων εις Καφαρναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντες τῳ Πετρῳ και ειπαν Ο διδασκαλος υμων ου τελει διδραχμα;
25λεγει Ναι. και ελθοντα εις την οικιαν προεφθασεν αυτον ο Ιησους λεγων Τι σοι δοκει, Σιμων; οι βασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον; απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων;
26ειποντος δε Απο των αλλοτριων, εφη αυτῳ ο Ιησους Αραγε ελευθεροι εισιν οι υιοι.
27ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους, πορευθεις εις θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον, και ανοιξας το στομα αυτου ευρησεις στατηρα· εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου.