1Και εγενετο εν μιᾳ των ημερων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τῳ ιερῳ και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις, 2και ειπαν λεγοντες προς αυτον Ειπον ημιν εν ποιᾳ εξουσιᾳ ταυτα ποιεις, η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτην; 3αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους Ερωτησω υμας καγω λογον, και ειπατε μοι 4Το βαπτισμα Ιωανου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων; 5οι δε συνελογισαντο προς εαυτους λεγοντες οτι Εαν ειπωμεν Εξ ουρανου, ερει Δια τι ουκ επιστευσατε αυτῳ; 6εαν δε ειπωμεν Εξ ανθρωπων, ο λαος απας καταλιθασει ημας· πεπεισμενος γαρ εστιν Ιωανην προφητην ειναι. 7και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν. 8και ο Ιησους ειπεν αυτοις Ουδε εγω λεγω υμιν εν ποιᾳ εξουσιᾳ ταυτα ποιω. 9Ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην. ανθρωπος εφυτευσεν αμπελωνα, και εξεδετο αυτον γεωργοις, και απεδημησεν χρονους ικανους. 10και καιρῳ απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον, ινα απο του καρπου του αμπελωνος δωσουσιν αυτῳ· οι δε γεωργοι εξαπεστειλαν αυτον δειραντες κενον. 11και προσεθετο ετερον πεμψαι δουλον· οι δε κακεινον δειραντες και ατιμασαντες εξαπεστειλαν κενον. 12και προσεθετο τριτον πεμψαι· οι δε και τουτον τραυματισαντες εξεβαλον. 13ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος Τι ποιησω; πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον· ισως τουτον εντραπησονται. 14ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες Ουτος εστιν ο κληρονομος· αποκτεινωμεν αυτον, ινα ημων γενηται η κληρονομια. 15και εκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνος απεκτειναν. τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος; 16ελευσεται και απολεσει τους γεωργους τουτους, και δωσει τον αμπελωνα αλλοις. ακουσαντες δε ειπαν Μη γενοιτο. 17ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν Τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο Λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες, ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας; 18πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται· εφ ον δ αν πεσῃ, λικμησει αυτον. 19Και εζητησαν οι γραμματεις και οι αρχιερεις επιβαλειν επ αυτον τας χειρας εν αυτῃ τῃ ωρᾳ, και εφοβηθησαν τον λαον· εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους ειπεν την παραβολην ταυτην. 20Και παρατηρησαντες απεστειλαν ενκαθετους υποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι, ινα επιλαβωνται αυτου λογου, ωστε παραδουναι αυτον τῃ αρχῃ και τῃ εξουσιᾳ του ηγεμονος. 21και επηρωτησαν αυτον λεγοντες Διδασκαλε, οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον, αλλ επ αληθειας την οδον του Θεου διδασκεις· 22εξεστιν ημας Καισαρι φορον δουναι η ου; 23κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους 24Δειξατε μοι δηναριον· τινος εχει εικονα και επιγραφην; οι δε ειπαν Καισαρος. 25ο δε ειπεν προς αυτους Τοινυν αποδοτε τα Καισαρος Καισαρι και τα του Θεου τῳ Θεῳ. 26και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι αυτου ρηματος εναντιον του λαου, και θαυμασαντες επι τῃ αποκρισει αυτου εσιγησαν. 27Προσελθοντες δε τινες των Σαδδουκαιων, οι αντιλεγοντες αναστασιν μη ειναι, επηρωτησαν αυτον 28λεγοντες Διδασκαλε, Μωυσης εγραψεν ημιν, εαν τινος αδελφος αποθανῃ εχων γυναικα, και ουτος ατεκνος ῃ, ινα λαβῃ ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστησῃ σπερμα τῳ αδελφῳ αυτου. 29επτα ουν αδελφοι ησαν· και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνος· 30και ο δευτερος 31και ο τριτος ελαβεν αυτην, ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθανον. 32υστερον και η γυνη απεθανεν. 33η γυνη ουν εν τῃ αναστασει τινος αυτων γινεται γυνη; οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα. 34και ειπεν αυτοις ο Ιησους Οι υιοι του αιωνος τουτου γαμουσιν και γαμισκονται, 35οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται· 36ουδε γαρ αποθανειν ετι δυνανται, ισαγγελοι γαρ εισιν, και υιοι εισιν Θεου της αναστασεως υιοι οντες. 37οτι δε εγειρονται οι νεκροι, και Μωυσης εμηνυσεν επι της Βατου, ως λεγει Κυριον τον Θεον Αβρααμ και Θεον Ισαακ και Θεον Ιακωβ· 38Θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων· παντες γαρ αυτῳ ζωσιν. 39αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων ειπαν Διδασκαλε, καλως ειπας. 40ουκετι γαρ ετολμων επερωταν αυτον ουδεν. 41Ειπεν δε προς αυτους Πως λεγουσιν τον Χριστον ειναι Δαυειδ υιον; 42αυτος γαρ Δαυειδ λεγει εν βιβλῳ ψαλμων Ειπεν Κυριος τῳ Κυριῳ μου Καθου εκ δεξιων μου 43εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου. 44Δαυειδ ουν αυτον Κυριον καλει, και πως αυτου υιος εστιν; 45Ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις 46Προσεχετε απο των γραμματεων των θελοντων περιπατειν εν στολαις και φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις, 47οι κατεσθιουσιν τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχονται· ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα.