1Εν αρχῃ ην ο Λογος, και ο Λογος ην προς τον Θεον, και Θεος ην ο Λογος.
2Ουτος ην εν αρχῃ προς τον Θεον.
3παντα δι αυτου εγενετο, και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν.
4εν αυτῳ ζωη ην, και η ζωη ην το φως των ανθρωπων.
5και το φως εν τῃ σκοτιᾳ φαινει, και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν.
6Εγενετο ανθρωπος, απεσταλμενος παρα Θεου, ονομα αυτῳ Ιωανης·
7ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν, ινα μαρτυρησῃ περι του φωτος, ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου.
8ουκ ην εκεινος το φως, αλλ ινα μαρτυρησῃ περι του φωτος.
9Ην το φως το αληθινον, ο φωτιζει παντα ανθρωπον, ερχομενον εις τον κοσμον.
10εν τῳ κοσμῳ ην, και ο κοσμος δι αυτου εγενετο, και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω.
11εις τα ιδια ηλθεν, και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον.
12οσοι δε ελαβον αυτον, εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα Θεου γενεσθαι, τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου,
13οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ Θεου εγεννηθησαν.
14Και ο Λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν, και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου, δοξαν ως μονογενους παρα Πατρος, πληρης χαριτος και αληθειας.
15Ιωανης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων Ουτος ην ον ειπον Ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν, οτι πρωτος μου ην.
16οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν, και χαριν αντι χαριτος·
17οτι ο νομος δια Μωυσεως εδοθη, η χαρις και η αληθεια δια Ιησου Χριστου εγενετο.
18Θεον ουδεις εωρακεν πωποτε· μονογενης Θεος ο ων εις τον κολπον του Πατρος, εκεινος εξηγησατο.
19Και αυτη εστιν η μαρτυρια του Ιωανου οτε απεστειλαν προς αυτον οι Ιουδαιοι εξ Ιεροσολυμων ιερεις και Λευειτας ινα ερωτησωσιν αυτον Συ τις ει;
20και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο, και ωμολογησεν οτι Εγω ουκ ειμι ο Χριστος.
21και ηρωτησαν αυτον Τι ουν; συ Ηλειας ει; και λεγει Ουκ ειμι. Ο προφητης ει συ; και απεκριθη Ου.
22ειπαν ουν αυτῳ Τις ει; ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας· τι λεγεις περι σεαυτου;
23εφη Εγω φωνη βοωντος εν τῃ ερημῳ Ευθυνατε την οδον Κυριου, καθως ειπεν Ησαιας ο προφητης.
24Και απεσταλμενοι ησαν εκ των Φαρισαιων.
25και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτῳ Τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο Χριστος ουδε Ηλειας ουδε ο προφητης;
26απεκριθη αυτοις ο Ιωανης λεγων Εγω βαπτιζω εν υδατι· μεσος υμων στηκει ον υμεις ουκ οιδατε,
27ο οπισω μου ερχομενος, ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος.
28Ταυτα εν Βηθανιᾳ εγενετο περαν του Ιορδανου, οπου ην ο Ιωανης βαπτιζων.
29Τῃ επαυριον βλεπει τον Ιησουν ερχομενον προς αυτον, και λεγει Ιδε ο Αμνος του Θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου.
30ουτος εστιν υπερ ου εγω ειπον Οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν, οτι πρωτος μου ην.
31καγω ουκ ῃδειν αυτον, αλλ ινα φανερωθῃ τῳ Ισραηλ, δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων.
32Και εμαρτυρησεν Ιωανης λεγων οτι Τεθεαμαι το Πνευμα καταβαινον ως περιστεραν εξ ουρανου, και εμεινεν επ αυτον.
33καγω ουκ ῃδειν αυτον, αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν Εφ ον αν ιδῃς το Πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον, ουτος εστιν ο βαπτιζων εν Πνευματι Αγιῳ.
34καγω εωρακα, και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο Υιος του Θεου.
35Τῃ επαυριον παλιν ειστηκει ο Ιωανης και εκ των μαθητων αυτου δυο,
36και εμβλεψας τῳ Ιησου περιπατουντι λεγει Ιδε ο Αμνος του Θεου.
37και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τῳ Ιησου.
38στραφεις δε ο Ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις Τι ζητειτε; οι δε ειπαν αυτῳ Ραββει, (ο λεγεται μεθερμηνευομενον Διδασκαλε,) που μενεις;
39λεγει αυτοις Ερχεσθε και οψεσθε. ηλθαν ουν και ειδαν που μενει, και παρ αυτῳ εμειναν την ημεραν εκεινην· ωρα ην ως δεκατη.
40Ην Ανδρεας ο αδελφος Σιμωνος Πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα Ιωανου και ακολουθησαντων αυτῳ·
41ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον Σιμωνα και λεγει αυτῳ Ευρηκαμεν τον Μεσσιαν (ο εστιν μεθερμηνευομενον Χριστος).
42ηγαγεν αυτον προς τον Ιησουν. εμβλεψας αυτῳ ο Ιησους ειπεν Συ ει Σιμων ο υιος Ιωανου, συ κληθησῃ Κηφας (ο ερμηνευεται Πετρος).
43Τῃ επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την Γαλιλαιαν. και ευρισκει Φιλιππον. και λεγει αυτῳ ο Ιησους Ακολουθει μοι.
44ην δε ο Φιλιππος απο Βηθσαιδα, εκ της πολεως Ανδρεου και Πετρου.
45ευρισκει Φιλιππος τον Ναθαναηλ και λεγει αυτῳ Ον εγραψεν Μωυσης εν τῳ νομῳ και οι προφηται ευρηκαμεν, Ιησουν υιον του Ιωσηφ τον απο Ναζαρετ.
46και ειπεν αυτῳ Ναθαναηλ Εκ Ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι; λεγει αυτῳ ο Φιλιππος Ερχου και ιδε.
47ειδεν Ιησους τον Ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου Ιδε αληθως Ισραηλειτης, εν ῳ δολος ουκ εστιν.
48λεγει αυτῳ Ναθαναηλ Ποθεν με γινωσκεις; απεκριθη Ιησους και ειπεν αυτῳ Προ του σε Φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε.
49απεκριθη αυτῳ Ναθαναηλ Ραββει, συ ει ο Υιος του Θεου, συ Βασιλευς ει του Ισραηλ.
50απεκριθη Ιησους και ειπεν αυτῳ Οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης, πιστευεις; μειζω τουτων οψῃ.
51και λεγει αυτῳ Αμην αμην λεγω υμιν, οψεσθε τον ουρανον ανεῳγοτα και τους αγγελους του Θεου αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον Υιον του ανθρωπου.