1ατενισας δε ο Παυλος τῳ συνεδριῳ ειπεν Ανδρες αδελφοι, εγω πασῃ συνειδησει αγαθῃ πεπολιτευμαι τῳ Θεῳ αχρι ταυτης της ημερας. 2ο δε αρχιερευς Ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτῳ τυπτειν αυτου το στομα. 3τοτε ο Παυλος προς αυτον ειπεν Τυπτειν σε μελλει ο Θεος, τοιχε κεκονιαμενε· και συ καθῃ κρινων με κατα τον νομον, και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι; 4οι δε παρεστωτες ειπαν Τον αρχιερεα του Θεου λοιδορεις; 5εφη τε ο Παυλος Ουκ ῃδειν, αδελφοι, οτι εστιν αρχιερευς· γεγραπται γαρ οτι Αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως. 6γνους δε ο Παυλος οτι το εν μερος εστιν Σαδδουκαιων το δε ετερον Φαρισαιων εκραζεν εν τῳ συνεδριῳ Ανδρες αδελφοι, εγω Φαρισαιος ειμι, υιος Φαρισαιων· περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων κρινομαι. 7τουτο δε αυτου λαλουντος εγενετο στασις των Φαρισαιων και Σαδδουκαιων, και εσχισθη το πληθος. 8Σαδδουκαιοι γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μητε αγγελον μητε πνευμα, Φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα. 9εγενετο δε κραυγη μεγαλη, και ανασταντες τινες των γραμματεων του μερους των Φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες Ουδεν κακον ευρισκομεν εν τῳ ανθρωπῳ τουτῳ· ει δε πνευμα ελαλησεν αυτῳ η αγγελος; 10πολλης δε γινομενης στασεως φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθῃ ο Παυλος υπ αυτων, εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβολην. 11Τῃ δε επιουσῃ νυκτι επιστας αυτῳ ο Κυριος ειπεν Θαρσει· ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις Ιερουσαλημ ουτω σε δει και εις Ρωμην μαρτυρησαι. 12Γενομενης δε ημερας ποιησαντες συστροφην οι Ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους, λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν τον Παυλον. 13ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοι· 14οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις ειπαν Αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενος γευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον Παυλον. 15νυν ουν υμεις εμφανισατε τῳ χιλιαρχῳ συν τῳ συνεδριῳ οπως καταγαγῃ αυτον εις υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου· ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον. 16Ακουσας δε ο υιος της αδελφης Παυλου την ενεδραν, παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τῳ Παυλῳ. 17προσκαλεσαμενος δε ο Παυλος ενα των εκατονταρχων εφη· Τον νεανιαν τουτον απαγε προς τον χιλιαρχον, εχει γαρ απαγγειλαι τι αυτῳ. 18ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν Ο δεσμιος Παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τον νεανισκον αγαγειν προς σε, εχοντα τι λαλησαι σοι. 19επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο Τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι; 20ειπεν δε οτι Οι Ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον Παυλον καταγαγῃς εις το συνεδριον ως μελλων τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου. 21συ ουν μη πεισθῃς αυτοις· ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσερακοντα, οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου ανελωσιν αυτον, και νυν εισιν ετοιμοι προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν. 22ο μεν ουν χιλιαρχος απελυσε τον νεανισκον, παραγγειλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς εμε. 23Και προσκαλεσαμενος τινας δυο των εκατονταρχων ειπεν Ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως Καισαριας, και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους, απο τριτης ωρας της νυκτος, 24κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον Παυλον διασωσωσι προς Φηλικα τον ηγεμονα, 25γραψας επιστολην εχουσαν τον τυπον τουτον 26Κλαυδιος Λυσιας τῳ κρατιστῳ ηγεμονι Φηλικι χαιρειν. 27Τον ανδρα τουτον συλλημφθεντα υπο των Ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τῳ στρατευματι εξειλαμην, μαθων οτι Ρωμαιος εστιν· 28βουλομενος τε επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτῳ, κατηγαγον εις το συνεδριον αυτων· 29ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων, μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα. 30μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα εσεσθαι, εξαυτης επεμψα προς σε, παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν προς αυτον επι σου. 31Οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον Παυλον ηγαγον δια νυκτος εις την Αντιπατριδα· 32τῃ δε επαυριον εασαντες τους ιππεις απερχεσθαι συν αυτῳ, υπεστρεψαν εις την παρεμβολην· 33οιτινες εισελθοντες εις την Καισαριαν και αναδοντες την επιστολην τῳ ηγεμονι, παρεστησαν και τον Παυλον αυτῳ. 34αναγνους δε και επερωτησας εκ ποιας επαρχειας εστιν, και πυθομενος οτι απο Κιλικιας 35Διακουσομαι σου, εφη, οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται· κελευσας εν τῳ πραιτωριῳ του Ηρῳδου φυλασσεσθαι αυτον.