1Αυτος δε εγω Παυλος παρακαλω υμας δια της πραυτητος και επιεικειας του Χριστου, ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν, απων δε θαρρω εις υμας· 2δεομαι δε το μη παρων θαρρησαι τῃ πεποιθησει ῃ λογιζομαι τολμησαι επι τινας τους λογιζομενους ημας ως κατα σαρκα περιπατουντας. 3Εν σαρκι γαρ περιπατουντες ου κατα σαρκα στρατευομεθα, 4τα γαρ οπλα της στρατειας ημων ου σαρκικα αλλα δυνατα τῳ Θεῳ προς καθαιρεσιν οχυρωματων, λογισμους καθαιρουντες 5και παν υψωμα επαιρομενον κατα της γνωσεως του Θεου, και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοην του Χριστου, 6και εν ετοιμῳ εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην, οταν πληρωθῃ υμων η υπακοη. 7Τα κατα προσωπον βλεπετε. ει τις πεποιθεν εαυτῳ Χριστου ειναι, τουτο λογιζεσθω παλιν εφ εαυτου, οτι καθως αυτος Χριστου, ουτως και ημεις. 8εαν τε γαρ περισσοτερον τι καυχησωμαι περι της εξουσιας ημων, ης εδωκεν ο Κυριος εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν υμων, ουκ αισχυνθησομαι, 9ινα μη δοξω ως αν εκφοβειν υμας δια των επιστολων. 10οτι Αι επιστολαι μεν, φησιν, βαρειαι και ισχυραι, η δε παρουσια του σωματος ασθενης και ο λογος εξουθενημενος. 11τουτο λογιζεσθω ο τοιουτος, οτι οιοι εσμεν τῳ λογῳ δι επιστολων αποντες, τοιουτοι και παροντες τῳ εργῳ. 12Ου γαρ τολμωμεν ενκριναι η συνκριναι εαυτους τισιν των εαυτους συνιστανοντων· αλλα αυτοι εν εαυτοις εαυτους μετρουντες και συνκρινοντες εαυτους εαυτοις ου συνιασιν. 13ημεις δε ουκ εις τα αμετρα καυχησομεθα, αλλα κατα το μετρον του κανονος ου εμερισεν ημιν ο Θεος μετρου, εφικεσθαι αχρι και υμων. 14ου γαρ ως μη εφικνουμενοι εις υμας υπερεκτεινομεν εαυτους, αχρι γαρ και υμων εφθασαμεν εν τῳ ευαγγελιῳ του Χριστου· 15ουκ εις τα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις, ελπιδα δε εχοντες αυξανομενης της πιστεως υμων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατα τον κανονα ημων εις περισσειαν, 16εις τα υπερεκεινα υμων ευαγγελισασθαι, ουκ εν αλλοτριῳ κανονι εις τα ετοιμα καυχησασθαι. 17Ο δε καυχωμενος εν Κυριῳ καυχασθω· 18ου γαρ ο εαυτον συνιστανων, εκεινος εστιν δοκιμος, αλλα ον ο Κυριος συνιστησιν.