1Πρεσβυτερους ουν εν υμιν παρακαλω ο συνπρεσβυτερος και μαρτυς των του Χριστου παθηματων, ο και της μελλουσης αποκαλυπτεσθαι δοξης κοινωνος, 2ποιμανατε το εν υμιν ποιμνιον του Θεου, μη αναγκαστως αλλα εκουσιως κατα Θεον, μηδε αισχροκερδως αλλα προθυμως, 3μηδ ως κατακυριευοντες των κληρων αλλα τυποι γινομενοι του ποιμνιου· 4και φανερωθεντος του Αρχιποιμενος κομιεισθε τον αμαραντινον της δοξης στεφανον. 5Ομοιως, νεωτεροι, υποταγητε πρεσβυτεροις· παντες δε αλληλοις την ταπεινοφροσυνην εγκομβωσασθε, οτι ο Θεος υπερηφανοις αντιτασσεται, ταπεινοις δε διδωσιν χαριν. 6Ταπεινωθητε ουν υπο την κραταιαν χειρα του Θεου, ινα υμας υψωσῃ εν καιρῳ, 7πασαν την μεριμναν υμων επιριψαντες επ αυτον, οτι αυτῳ μελει περι υμων. 8Νηψατε, γρηγορησατε. ο αντιδικος υμων διαβολος ως λεων ωρυομενος περιπατει ζητων τινα καταπιειν· 9ῳ αντιστητε στερεοι τῃ πιστει, ειδοτες τα αυτα των παθηματων τῃ εν τῳ κοσμῳ υμων αδελφοτητι επιτελεισθαι. 10Ο δε Θεος πασης χαριτος, ο καλεσας υμας εις την αιωνιον αυτου δοξαν εν Χριστῳ, ολιγον παθοντας αυτος καταρτισει, στηριξει, σθενωσει, θεμελιωσει. 11αυτῳ το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων· αμην. 12Δια Σιλουανου υμιν του πιστου αδελφου, ως λογιζομαι, δι ολιγων εγραψα, παρακαλων και επιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθη χαριν του Θεου, εις ην στητε. 13Ασπαζεται υμας η εν Βαβυλωνι συνεκλεκτη και Μαρκος ο υιος μου. 14ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγαπης. Ειρηνη υμιν πασιν τοις εν Χριστῳ.