1Væ mihi, quia factus sum sicut qui colligit in autumno racemos vindemiæ !
2Periit sanctus de terra,
3Malum manuum suarum dicunt bonum :
4Qui optimus in eis est, quasi paliurus,
5Nolite credere amico,
6Quia filius contumeliam facit patri,
7Ego autem ad Dominum aspiciam ;
8Ne læteris, inimica mea, super me, quia cecidi :
9Iram Domini portabo,
10Et aspiciet inimica mea,
11Dies, ut ædificentur maceriæ tuæ ;
12In die illa et usque ad te veniet de Assur,
13Et terra erit in desolationem propter habitatores suos,
14Pasce populum tuum in virga tua,
15Secundum dies egressionis tuæ de terra Ægypti,
16Videbunt gentes,
17Lingent pulverem sicut serpentes ;
18Quis, Deus, similis tui,
19Revertetur, et miserebitur nostri ;
20Dabis veritatem Jacob,