1Et factus est sermo Domini ad me, dicens : 2Fili hominis, pone faciem tuam ad Jerusalem, 3Et dices terræ Israel : 4Pro eo autem quod occidi in te justum et impium, 5ut sciat omnis caro quia ego Dominus, 6Et tu, fili hominis, ingemisce in contritione lumborum, 7Cumque dixerint ad te : Quare tu gemis ? 8Et factus est sermo Domini ad me, dicens : 9Fili hominis, propheta, et dices : Hæc dicit Dominus Deus : loquere : 10ut cædat victimas, exacutus est : 11Et dedi eum ad levigandum, ut teneatur manu : 12Clama et ulula, fili hominis, 13quia probatus est : 14Tu ergo, fili hominis, propheta, 15et corde tabescere, 16Exacuere, vade ad dexteram sive ad sinistram, 17Quin et ego plaudam manu ad manum, 18Et factus est sermo Domini ad me, dicens : 19Et tu, fili hominis, pone tibi duas vias, ut veniat gladius regis Babylonis : de terra una egredientur ambæ : et manu capiet conjecturam ; in capite viæ civitatis conjiciet. 20Viam pones ut veniat gladius ad Rabbath filiorum Ammon, et ad Judam in Jerusalem munitissimam. 21Stetit enim rex Babylonis in bivio, in capite duarum viarum, divinationem quærens, commiscens sagittas : interrogavit idola, exta consuluit. 22Ad dexteram ejus facta est divinatio super Jerusalem, ut ponat arietes, ut aperiat os in cæde, ut elevet vocem in ululatu, ut ponat arietes contra portas, ut comportet aggerem, ut ædificet munitiones. 23Eritque quasi consulens frustra oraculum in oculis eorum, et sabbatorum otium imitans : ipse autem recordabitur iniquitatis ad capiendum. 24Idcirco hæc dicit Dominus Deus : Pro eo quod recordati estis iniquitatis vestræ, et revelastis prævaricationes vestras, et apparuerunt peccata vestra in omnibus cogitationibus vestris, pro eo, inquam, quod recordati estis, manu capiemini. 25Tu autem, profane, impie dux Israel, cujus venit dies in tempore iniquitatis præfinita : 26hæc dicit Dominus Deus : Aufer cidarim, tolle coronam : nonne hæc est quæ humilem sublevavit, et sublimem humiliavit ? 27Iniquitatem, iniquitatem, iniquitatem ponam eam : et hoc non factum est, donec veniret cujus est judicium, et tradam ei. ¶ 28Et tu, fili hominis, propheta, et dic : Hæc dicit Dominus Deus ad filios Ammon, et ad opprobrium eorum : et dices : Mucro, mucro, evaginate ad occidendum : 29cum tibi viderentur vana, 30Revertere ad vaginam tuam, 31Et effundam super te indignationem meam ; 32Igni eris cibus ;