1Προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο Ιησους οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβῃ εκ του κοσμου τουτου προς τον Πατερα, αγαπησας τους ιδιους τους εν τῳ κοσμῳ, εις τελος ηγαπησεν αυτους.
2και δειπνου γινομενου, του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ινα παραδοι αυτον Ιουδας Σιμωνος Ισκαριωτης,
3ειδως οτι παντα εδωκεν αυτῳ ο Πατηρ εις τας χειρας, και οτι απο Θεου εξηλθεν και προς τον Θεον υπαγει,
4εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια, και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον·
5ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα, και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τῳ λεντιῳ ῳ ην διεζωσμενος.
6ερχεται ουν προς Σιμωνα Πετρον· λεγει αυτῳ Κυριε, συ μου νιπτεις τους ποδας;
7απεκριθη Ιησους και ειπεν αυτῳ Ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι, γνωσῃ δε μετα ταυτα.
8λεγει αυτῳ Πετρος Ου μη νιψῃς μου τους ποδας εις τον αιωνα. απεκριθη Ιησους αυτῳ Εαν μη νιψω σε, ουκ εχεις μερος μετ εμου.
9λεγει αυτῳ Σιμων Πετρος Κυριε, μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην.
10λεγει αυτῳ Ιησους Ο λελουμενος ουκ εχει χρειαν ει μη τους ποδας νιψασθαι, αλλ εστιν καθαρος ολος· και υμεις καθαροι εστε, αλλ ουχι παντες.
11ῃδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον· δια τουτο ειπεν οτι Ουχι παντες καθαροι εστε.
12Οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν, ειπεν αυτοις Γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν;
13υμεις φωνειτε με Ο Διδασκαλος και ο Κυριος, και καλως λεγετε· ειμι γαρ.
14ει ουν εγω ενιψα υμων τους ποδας ο Κυριος και ο Διδασκαλος, και υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τους ποδας·
15υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμεις ποιητε.
16αμην αμην λεγω υμιν, ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου, ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον.
17ει ταυτα οιδατε, μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα.
18ου περι παντων υμων λεγω· εγω οιδα τινας εξελεξαμην· αλλ ινα η γραφη πληρωθῃ Ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου.
19απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι, ινα πιστευητε οταν γενηται οτι εγω ειμι.
20αμην αμην λεγω υμιν, ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει, ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με.
21Ταυτα ειπων Ιησους εταραχθη τῳ πνευματι και εμαρτυρησεν και ειπεν Αμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με.
22εβλεπον εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει.
23ην ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τῳ κολπῳ του Ιησου, ον ηγαπα ο Ιησους·
24νευει ουν τουτῳ Σιμων Πετρος και λεγει αυτῳ Ειπε τις εστιν περι ου λεγει.
25αναπεσων εκεινος ουτως επι το στηθος του Ιησου λεγει αυτῳ Κυριε, τις εστιν;
26αποκρινεται ουν ο Ιησους Εκεινος εστιν ῳ εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτῳ. βαψας ουν το ψωμιον λαμβανει και διδωσιν Ιουδᾳ Σιμωνος Ισκαριωτου.
27και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο Σατανας. λεγει ουν αυτῳ Ιησους Ο ποιεις ποιησον ταχιον.
28τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτῳ·
29τινες γαρ εδοκουν, επει το γλωσσοκομον ειχεν Ιουδας, οτι λεγει αυτῳ Ιησους Αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην, η τοις πτωχοις ινα τι δῳ.
30λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς· ην δε νυξ.
31Οτε ουν εξηλθεν, λεγει Ιησους Νυν εδοξασθη ο Υιος του ανθρωπου, και ο Θεος εδοξασθη εν αυτῳ·
32ει ο Θεος εδοξασθη εν αυτῳ, και ο Θεος δοξασει αυτον εν αυτῳ, και ευθυς δοξασει αυτον.
33τεκνια, ετι μικρον μεθ υμων ειμι· ζητησετε με, και καθως ειπον τοις Ιουδαιοις οτι Οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν, και υμιν λεγω αρτι.
34εντολην καινην διδωμι υμιν, ινα αγαπατε αλληλους, καθως ηγαπησα υμας ινα και υμεις αγαπατε αλληλους.
35εν τουτῳ γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηται εστε, εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις.
36Λεγει αυτῳ Σιμων Πετρος Κυριε, που υπαγεις; απεκριθη Ιησους Οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι, ακολουθησεις δε υστερον.
37λεγει αυτῳ Πετρος Κυριε, δια τι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι; την ψυχην μου υπερ σου θησω.
38αποκρινεται Ιησους Την ψυχην σου υπερ εμου θησεις; αμην αμην λεγω σοι, ου μη αλεκτωρ φωνησῃ εως ου αρνησῃ με τρις.