1Επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλιν ανεβην εις Ιεροσολυμα μετα Βαρναβα συνπαραλαβων και Τιτον· 2ανεβην δε κατα αποκαλυψιν· και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν, κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν, μη πως εις κενον τρεχω η εδραμον. 3αλλ ουδε Τιτος ο συν εμοι, Ελλην ων, ηναγκασθη περιτμηθηναι· 4δια δε τους παρεισακτους ψευδαδελφους, οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν Χριστῳ Ιησου, ινα ημας καταδουλωσουσιν· 5οις ουδε προς ωραν ειξαμεν τῃ υποταγῃ, ινα η αληθεια του ευαγγελιου διαμεινῃ προς υμας. 6απο δε των δοκουντων ειναι τι, —οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει· προσωπον ο Θεος ανθρωπου ου λαμβανει— εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο, 7αλλα τουναντιον ιδοντες οτι πεπιστευμαι το ευαγγελιον της ακροβυστιας καθως Πετρος της περιτομης, 8ο γαρ ενεργησας Πετρῳ εις αποστολην της περιτομης ενηργησεν και εμοι εις τα εθνη, 9και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι, Ιακωβος και Κηφας και Ιωανης, οι δοκουντες στυλοι ειναι, δεξιας εδωκαν εμοι και Βαρναβα κοινωνιας, ινα ημεις εις τα εθνη, αυτοι δε εις την περιτομην· 10μονον των πτωχων ινα μνημονευωμεν, ο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαι. 11Οτε δε ηλθεν Κηφας εις Αντιοχειαν, κατα προσωπον αυτῳ αντεστην, οτι κατεγνωσμενος ην. 12προ του γαρ ελθειν τινας απο Ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν· οτε δε ηλθον, υπεστελλεν και αφωριζεν εαυτον, φοβουμενος τους εκ περιτομης. 13και συνυπεκριθησαν αυτῳ και οι λοιποι Ιουδαιοι, ωστε και Βαρναβας συναπηχθη αυτων τῃ υποκρισει. 14αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσιν προς την αληθειαν του ευαγγελιου, ειπον τῳ Κηφᾳ εμπροσθεν παντων Ει συ Ιουδαιος υπαρχων εθνικως και ουκ Ιουδαικως ζῃς, πως τα εθνη αναγκαζεις ιουδαιζειν; 15Ημεις φυσει Ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι, 16ειδοτες δε οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως Χριστου Ιησου, και ημεις εις Χριστον Ιησουν επιστευσαμεν, ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως Χριστου και ουκ εξ εργων νομου, οτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ. 17ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν Χριστῳ ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι, αρα Χριστος αμαρτιας διακονος; μη γενοιτο. 18ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλιν οικοδομω, παραβατην εμαυτον συνιστανω. 19εγω γαρ δια νομου νομῳ απεθανον ινα Θεῳ ζησω· Χριστῳ συνεσταυρωμαι· 20ζω δε ουκετι εγω, ζῃ δε εν εμοι Χριστος· ο δε νυν ζω εν σαρκι, εν πιστει ζω τῃ του Υιου του Θεου του αγαπησαντος με και παραδοντος εαυτον υπερ εμου. 21Ουκ αθετω την χαριν του Θεου· ει γαρ δια νομου δικαιοσυνη, αρα Χριστος δωρεαν απεθανεν.