1ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας, αγαπητοι, καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος, επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβῳ Θεου.
2Χωρησατε ημας· ουδενα ηδικησαμεν, ουδενα εφθειραμεν, ουδενα επλεονεκτησαμεν.
3προς κατακρισιν ου λεγω· προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συνζην.
4πολλη μοι παρρησια προς υμας, πολλη μοι καυχησις υπερ υμων· πεπληρωμαι τῃ παρακλησει, υπερπερισσευομαι τῃ χαρᾳ επι πασῃ τῃ θλιψει ημων.
5Και γαρ ελθοντων ημων εις Μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων, αλλ εν παντι θλιβομενοι· εξωθεν μαχαι, εσωθεν φοβοι.
6αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο Θεος εν τῃ παρουσιᾳ Τιτου·
7ου μονον δε εν τῃ παρουσιᾳ αυτου, αλλα και εν τῃ παρακλησει ῃ παρεκληθη εφ υμιν, αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν, τον υμων οδυρμον, τον υμων ζηλον υπερ εμου, ωστε με μαλλον χαρηναι.
8οτι ει και ελυπησα υμας εν τῃ επιστολῃ, ου μεταμελομαι· ει και μετεμελομην, βλεπω οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας,
9νυν χαιρω, ουχ οτι ελυπηθητε, αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν· ελυπηθητε γαρ κατα Θεον, ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων.
10η γαρ κατα Θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον εργαζεται· η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται.
11ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα Θεον λυπηθηναι ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην, αλλα απολογιαν, αλλα αγανακτησιν, αλλα φοβον, αλλα επιποθησιν, αλλα ζηλον, αλλα εκδικησιν. εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι τῳ πραγματι.
12αρα ει και εγραψα υμιν, ουχ ενεκεν του αδικησαντος ουδε ενεκεν του αδικηθεντος, αλλ ενεκεν του φανερωθηναι την σπουδην υμων την υπερ ημων προς υμας ενωπιον του Θεου.
13δια τουτο παρακεκλημεθα. Επι δε τῃ παρακλησει ημων περισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τῃ χαρᾳ Τιτου, οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων·
14οτι ει τι αυτῳ υπερ υμων κεκαυχημαι, ου κατῃσχυνθην, αλλ ως παντα εν αληθειᾳ ελαλησαμεν υμιν, ουτως και η καυχησις ημων επι Τιτου αληθεια εγενηθη.
15και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνῃσκομενου την παντων υμων υπακοην, ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον.
16χαιρω οτι εν παντι θαρρω εν υμιν.