1Dituria ka ndërtuar shtëpinë e saj, ka gdhendur shtatë shtyllat e saj. 2Ka vrarë kafshët e saj, ka përzier verën e saj dhe shtruar tryezën e saj. 3Ka dërguar jashtë shërbëtoret e saj; nga vendet më të larta të qytetit ajo thërret: 4“Ai që është budalla të vijë këtu!”. Atij që i mungon gjykimi i thotë: 5“Ejani, hani nga buka ime dhe pini verën që kam përzier. 6Lëreni budallallëkun dhe do të jetoni, ecni në rrugën e arsyes”. 7Ai që korrigjon tallësin tërheq mbi vete të shara, dhe ai që qorton të pabesin merr të shara. 8Mos qorto tallësin sepse ai do të të urrejë; qorto të urtin dhe ai do të të dojë. 9Mësoje të urtin dhe ai do të bëhet edhe më i urtë. Mësoje të drejtin dhe ai do të rritë diturinë e tij. 10Frika e Zotit është parimi i diturisë, dhe njohja e të Shenjtit është zgjuarsia. 11Sepse nëpërmjet meje do të shumohen ditët e tua dhe do të të shtohen vite jete. 12Në rast se je i urtë, je i urtë për veten tënde; në rast se je tallës, pasojat do t’i kesh vetëm ti. 13Gruaja budallaqe është zhurmëmadhe, aspak e zgjuar dhe nuk di asgjë. 14Rri ulur te porta e shtëpisë së saj, mbi një fron në vendet e larta të qytetit, 15për të ftuar ata që kalojnë nëpër rrugë, që shkojnë drejt në rrugën e tyre: 16“Ai që është budalla të vijë këtu!”. Dhe atij që i mungon arsyeja i thotë: 17“Ujërat e vjedhura janë të ëmbla; buka që hahet fshehurazi është e shijshme”. 18Por ai nuk e di që atje janë të vdekurit, që të ftuarit e saj janë në thellësinë e Sheolit.