1Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej. 2Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody; 3Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję. 4(Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot,) aby cię chwaliły wargi moje, 5Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje. 6Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje. 7Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie. 8Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę. 9Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię. 10Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi. 11Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział. Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.