1Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka. 2Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca. 3Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje. 4Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły. 5Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty. 6Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego. 7Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi. 8Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych. 9Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego. 10Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego. 11Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego. 12Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa. 13Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują. 14Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go. 15W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym. 16Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra. 17Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej. 18Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha. 19Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi. 20Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest. 21Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki. 22Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem. 23Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki. 24Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom. 25Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć. 26Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego. 27Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający. 28Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół. 29Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą. 30Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe. 31Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości. 32Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta. 33Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.