1 Dia namaly Joba ka nanao hoe: ¶ 2 3Ary nanolo-tsaina ny tsy hendry sy nampahafantatra izay fahendrena betsaka!¶ 4Iza no nandaharanao teny? Ary fanahin'izay no nivoaka avy tao aminao?¶ 5Ny matoatoa dia ampanaintainina Any ambanin'ny rano sy any ambanin'ny mponina any.¶ 6Ny fiainan-tsi-hita miharihary eo anatrehany, ary ny fandringanana dia tsy mirakotra.¶ 7Mamelatra ny lanitra avaratra ho eny ambonin'ny habakabaka Izy ary manantona ny tany amin'ny tsy misy.¶ 8Fonosiny amin'ireo rahony matevina ny rano, nefa ny fanambanin'ny rahona tsy mety triatra.¶ 9Manakona ny seza fiandrianany tsy ho hitantsika Izy amin'ny amelarany ny rahony hanarona azy.¶ 10Asiany faritra manodidina eny ambonin'ny rano. Hatramin'izay ihaonan'ny mazava sy ny maizina.¶ 11Ny andrin'ny lanitra nihozongozona sady ankona amin'ny teny mafy ataony.¶ 12Ny heriny no entiny mampanonja ny ranomasina, ary ny fahendreny no anorotoroany an-dRahaba; ¶ 13Ny fanahiny no mahatsara tarehy ny lanitra; Ny tànany no nitomboka ny menarana mandositra.¶ 14Indro, ireny dia vao ny sisintsisin'ny alehany ihany aza, ary siosion-teny mamelovelo no andrenesantsika Azy; Fa raha ny fikotrokotroky ny heriny, iza moa no mahatakatra izany?