1എന്റെ പ്രിയേ, നീ സുന്ദരി; നീ സുന്ദരി തന്നേ; നിന്റെ മൂടുപടത്തിൻ നടുവെ നിന്റെ കണ്ണു
2നിന്റെ പല്ലു, രോമം കത്രിച്ചിട്ടു കുളിച്ചു കയറിവരുന്ന
3നിന്റെ അധരം കടുംചുവപ്പുനൂൽപോലെയും
4നിന്റെ കഴുത്തു ആയുധശാലയായി പണിതിരിക്കുന്ന ദാവീദിൻ ഗോപുരത്തോടു ഒക്കും;
5നിന്റെ സ്തനം രണ്ടും താമരെക്കിടയിൽ മേയുന്ന
6വെയലാറി നിഴൽ കാണാതെയാകുവോളം
7എന്റെ പ്രിയേ, നീ സൎവ്വാംഗസുന്ദരി;
8കാന്തേ ലെബാനോനെ വിട്ടു എന്നോടുകൂടെ,
9എന്റെ സഹോദരീ, എന്റെ കാന്തേ,
10എന്റെ സഹോദരീ, എന്റെ കാന്തേ,
11അല്ലയോ കാന്തേ, നിന്റെ അധരം തേൻകട്ട പൊഴിക്കുന്നു;
12എന്റെ സഹോദരി, എന്റെ കാന്ത കെട്ടി അടെച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു തോട്ടം,
13നിന്റെ ചിനെപ്പുകൾ വിശിഷ്ടഫലങ്ങളോടു കൂടിയ മാതളത്തോട്ടം;
14ജടാമാംസിയും കുങ്കുമവും, വയമ്പും ലവംഗവും,
15നീ തോട്ടങ്ങൾക്കു ഒരു നീരുറവും, വറ്റിപ്പോകാത്ത കിണറും
16വടതിക്കാറ്റേ ഉണരുക; തെന്നിക്കാറ്റേ വരിക;