1Oratio ipsi David. [Inclina, Domine, aurem tuam et exaudi me, quoniam inops et pauper sum ego. Oratio David. AUG. Psalmus iste, secundus eorum est qui orationis nomine intitulantur, in quo Christus Dei Filius et hominis, unus Deus cum Patre, unus homo cum hominibus, orat in forma servi, qui oratur a nobis in forma Dei. Orat pro nobis ut sacerdos noster; orat in nobis ut caput nostrum, oratur a nobis ut Deus noster. CASS. Christi oratio fidelium, etc., usque ad comprimeret audaciam stultæ et inconsultæ temeritatis. AUG. Hæc dicit Christus in nobis, et nos in illo. CASS. Orat ascendendo, unde concludit: Omnes gentes adorantes. 2Custodi animam meam, quoniam sanctus sum; salvum fac servum tuum, Deus meus, sperantem in te. Quoniam sanctus sum. AUG. Christus proprie sanctus sanctificans, etc., usque ad miserere clamantis, lætifica levatum. 3Miserere mei, Domine, quoniam ad te clamavi tota die; 4lætifica animam servi tui, quoniam ad te, Domine, animam meam levavi. 5Quoniam tu, Domine, suavis et mitis, et multæ misericordiæ omnibus invocantibus te. Mitis. ID. Portans hominem, donec perficiat eum, etc., usque ad cum nondum sit perfectus. 6Auribus percipe, Domine, orationem meam, et intende voci deprecationis meæ. Auribus percipe. CASS. Vide ordinem orationis, etc., usque ad auditum deprecationi meæ. 7In die tribulationis meæ clamavi ad te, quia exaudisti me. Tribulationis. AUG., CASS. Cum enixius clamatur, etc., usque ad quia non est similis tui in diis, Domine. 8Non est similis tui in diis, Domine, et non est secundum opera tua. 9Omnes gentes quascumque fecisti venient, et adorabunt coram te, Domine, et glorificabunt nomen tuum. Quascunque fecisti venient et adorabunt coram, etc. AUG. Si est gens quam non fecit Deus, illa non adorabit. Annuntiat Ecclesiam ubique diffusam, quod modo impletum est: Et nota, quia, ut ait Scriptura: In lata gente gloria regis, in diminutione populi principis contritio. Sequitur: Et glorificabunt nomen. 10Quoniam magnus es tu, et faciens mirabilia; tu es Deus solus. Tu es Deus solus. ID. Vel tu solus magnus contra futuros, qui se dicunt magnos et deos. 11Deduc me, Domine, in via tua, et ingrediar in veritate tua; lætetur cor meum, ut timeat nomen tuum. Deduc me, Domine, in via tua. CASS. Orat pro omnibus jam adorantibus, et loquitur in membris. Domine, deduc, etc. Aliud est duci ad viam, et aliud est duci in via, ne in ea cadatur: ubique egent homines adjuvari, sive sint in via, sive extra eam. Via autem Christus est, qui dicit: Ego sum via, veritas, et vita. Lætetur cor meum. AUG. In timore mundano præcedit causa, etc., usque ad qui autem timet, et non sperat, depressus est. 12Confitebor tibi, Domine Deus meus, in toto corde meo, et glorificabo nomen tuum in æternum: 13quia misericordia tua magna est super me, et eruisti animam meam ex inferno inferiori. Ex inferno inferiori. ID. Per hoc intelligimus, etc., usque ad hæc sunt opiniones, non assertiones. 14Deus, iniqui insurrexerunt super me, et synagoga potentium quæsierunt animam meam: et non proposuerunt te in conspectu suo. Deus, iniqui insurrexerunt super me, et Synagoga potentium, etc. CASS. Item pro se orat facta mentione passionis suæ et gloriæ, unde habent hi pro quibus oravit multam misericordiam et eruuntur de inferno. 15Et tu, Domine Deus, miserator et misericors; patiens, et multæ misericordiæ, et verax. 16Respice in me, et miserere mei; da imperium tuum puero tuo, et salvum fac filium ancillæ tuæ. Da imperium tuum. AUG. Quasi dicat: Transeat tempus patientiæ, veniat tempus judicii, unde non tantum Christus, sed et sancti sedebunt judices, qui sunt filii ancillæ, id est Ecclesiæ. 17Fac mecum signum in bonum, ut videant qui oderunt me, et confundantur: quoniam tu, Domine, adjuvisti me, et consolatus es me.]