1In finem, in carminibus. Intellectus David, 2cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Ziphæi. HIER., AUG. Florentes interpretantur, etc., usque ad monet in adversis Deum laudare. 3[Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me. Deus, in nomine. AUG. Inter Ziphæos orat. AUG., HIER. Hic salva in nomine, post non timeo judicari in virtute. AUG. Deus in nomine, verba Ecclesiæ latentis inter Ziphæos, cujus bonum intus est, et merces occulta, alii aliis petunt liberari: ego in tuo nomine. 4Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei. Deus, exaudi. CASS. Item Deus, nomen potentiæ, repetit ne tardet auxilium. Percipe, AUG. Ziphæi ea etsi audiunt, non tamen intelligunt, qui non nisi temporalia noverunt. 5Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum. Alieni. AUG. Ziph viculus erat, qui pertinebat ad tribum Juda, unde Ziphæi. 6Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ. Ecce enim. CASS. Diapsalmus. Quid sibi et Ziphæis faciat Deus unde solvit laudes. Adjuvat. AUG. Quod ipsi nesciunt inter quos lateo; sed hoc quod me adjuvat viderent, si Deum ante oculos ponerent. 7Averte mala inimicis meis; et in veritate tua disperde illos. Averte mala inimicis. Ibid. Vel averte, pro convertendis præcatur: et hæc est hostia quam pro liberatione solvit. In veritate. AUG. Vel secundum aliam litteram: In virtute, perde quos in tua infirmitate tolerasti. Voluntarie sacrificabo. Ibid. Quia propter se, non propter aliud, quod ab eo velim. Qui propter aliud laudat, ex necessitate laudat; si illud haberet, non laudaret. Mihi autem, et quæ dedit propter dantem placent. 8Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est. 9Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, et super inimicos meos despexit oculus meus.]