1Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda. Hæ quoque parabolæ. Hinc novo ordine loqui incipit, etc., usque ad scilicet quæ figuris aptæ videntur. 2[Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem. Gloria Dei. Gloria Domini, etc., usque ad unde se magis filium hominis quam Filium Dei appellat. Investigare. Sermonem, etc., usque ad nam illico audivit: Beatus es Simon Barjona, quia caro, etc. 3Cælum sursum, et terra deorsum, et cor regum inscrutabile. Cœlum sursum et terra deorsum. Sicut altitudo cœli et profunditas terræ ab hominibus sciri non potest, ita scientia apostolorum et prophetarum, qui arcana Divinitatis spiritu revelante cognoverunt, nostram fragilitatem transcendit. 4Aufer rubiginem de argento, et egredietur vas purissimum. 5Aufer impietatem de vultu regis, et firmabitur justitia thronus ejus. Aufer impietatem. Aufer impietatem, etc., usque ad ne per arrogantiam rigidi, plebis odium incurrant. 6Ne gloriosus appareas coram rege, et in loco magnorum ne steteris. Ne gloriosus appareas. Sicut superius prælatum, etc., usque ad unde: Humiliamini sub potenti manu Dei, ut exaltet vos in tempore visitationis I Petr. 3.. 7Melius est enim ut dicatur tibi: Ascende huc, quam ut humilieris coram principe.] 8[Quæ viderunt oculi tui ne proferas in jurgio cito, ne postea emendare non possis, cum dehonestaveris amicum tuum. 9Causam tuam tracta cum amico tuo, et secretum extraneo ne reveles: 10ne forte insultet tibi cum audierit, et exprobrare non cesset. Gratia et amicitia liberant: quas tibi serva, ne exprobrabilis fias. 11Mala aurea in lectis argenteis, qui loquitur verbum in tempore suo. Mala aurea. Sacra eloquia, etc., usque ad remoto litteræ velamine pandit. 12Inauris aurea, et margaritum fulgens, qui arguit sapientem et aurem obedientem. Inauris aurea margaritarum fulgens. Recte humilis auditor, etc., usque ad gratioremque fulgorem gemmæ ardentis annectit. 13Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei qui misit eum: animam ipsius requiescere facit. Sicut frigus. Importunum videtur tempore messis ningere, etc., usque ad prudenter agendo repausat. 14Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes, vir gloriosus et promissa non complens. Vir gloriosus. Idem videtur, Nec lactes quemquam labiis tuis. Sed illud est idem quod dicit Apostolus: Habentes speciem pietatis, veritatem autem ejus abnegantes II Tim. 3.. 15Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet duritiam.] 16[Mel invenisti: comede quod sufficit tibi, ne forte satiatus evomas illud. Mel invenisti, comede quod sufficit tibi. Potest et sic intelligi, etc., usque ad vel toties ad illum venias ut fastidiat. 17Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, nequando satiatus oderit te. 18Jaculum, et gladius, et sagitta acuta, homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium. 19Dens putridus, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiæ, Deus putridus et pes. Jeremias, etc., usque ad in die judicii nudus patebit. 20et amittit pallium in die frigoris. Acetum in nitro, qui cantat carmina cordi pessimo. Sicut tinea vestimento, et vermis ligno, ita tristitia viri nocet cordi. Acetum in nitro qui cantat. Nitrum a Nitria provincia, etc., usque ad sed aquam lavationi habilem reddit. 21Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; si sitierit, da ei aquam bibere: 22prunas enim congregabis super caput ejus, et Dominus reddet tibi. Prunas enim congregabis, id est, ardorem charitatis. Non enim doceret sapientia, ut bona inimico, mali causa, faceres. Fit enim sæpe ut inimicus crebris victus beneficiis, odii ponat rigorem, et calorem charitatis menti apponat. Ventus aquilo. Si hilari vultu audieris detrahentem, tu illi das fomitem detrahendi. Si vero tristi, ut ait quidam, discit non libenter dicere, quod didicerit non libenter audire. 23Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem. 24Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi. Melius est sedere in angulo domatis, quam. Doma est excelsus et secretus locus. In Actibus enim apostolorum Act. 10., ubi Petrus ad superiora ascendit ad orandum, pro superioribus in Græco doma scriptum est. 25Aqua frigida animæ sitienti, et nuntius bonus de terra longinqua. Aqua frigida. Aqua ergo frigida, etc., usque ad vel finito certamine ad palmam retributionis inducunt. 26Fons turbatus pede et vena corrupta, justus cadens coram impio. Fons turbatus. Evenit sæpe, ut qui majori præditi scientia fulgebant, ad ultimum plus volentes sapere quam fragilitati humanæ concessum est, in insipientiæ foveam decidant, unde adjungit: 27Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum, sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria. Sicut qui mel. Dulcedo enim mellis, etc., usque ad unde sequitur: 28Sicut urbs patens et absque murorum ambitu, ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.] Sicut urbs patens, etc. Si enim murum silentii non habet, etc., usque ad contra semetipsam per multiloquium pugnat.