1[In tribulatione sua mane consurgent ad me: Venite, et revertamur ad Dominum, 2quia ipse cepit, et sanabit nos; percutiet, et curabit nos. 3Vivificabit nos post duos dies; in die tertia suscitabit nos, et vivemus in conspectu ejus. Sciemus, sequemurque ut cognoscamus Dominum: quasi diluculum præparatus est egressus ejus, et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terræ. 4Quid faciam tibi, Ephraim? quid faciam tibi, Juda? misericordia vestra quasi nubes matutina, et quasi ros mane pertransiens. 5Propter hoc dolavi in prophetis; occidi eos in verbis oris mei: et judicia tua quasi lux egredientur. 6Quia misericordiam volui, et non sacrificium; et scientiam Dei plus quam holocausta. 7Ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum: ibi prævaricati sunt in me. 8Galaad civitas operantium idolum, supplantata sanguine. 9Et quasi fauces virorum latronum, particeps sacerdotum, in via interficientium pergentes de Sichem: quia scelus operati sunt. 10In domo Israël vidi horrendum: ibi fornicationes Ephraim, contaminatus est Israël. 11Sed et Juda, pone messem tibi, cum convertero captivitatem populi mei.]