1Psalmus, in finem, Pro torcularibus filiis Core. 2Quam dilecta tabernacula tua Domine virtutum: 3concupiscit, et deficit anima mea in atria Domini: Cor meum, et caro mea exultaverunt in Deum vivum. 4Etenim passer invenit sibi domum: et turtur nidum, ubi ponat pullos suos. Altaria tua Domine virtutum: rex meus, et Deus meus. 5Beati, qui habitant in domo tua Domine: in saecula saeculorum laudabunt te. 6Beatus vir, cuius est auxilium abs te: ascensiones in corde suo disposuit, 7in valle lacrymarum in loco, quem posuit. 8Etenim benedictionem dabit legislator, ibunt de virtute in virtutem: videbitur Deus deorum in Sion. 9Domine Deus virtutum exaudi orationem meam: auribus percipe Deus Iacob. 10Protector noster aspice Deus: et respice in faciem Christi tui. 11Quia melior est dies una in atriis tuis super millia. Elegi abiectus esse in domo Dei mei: magis quam habitare in tabernaculis peccatorum. 12Quia misericordiam, et veritatem diligit Deus: gratiam, et gloriam dabit Dominus. 13Non privabit bonis eos, qui ambulant in innocentia: Domine virtutum, beatus homo, qui sperat in te.