1Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
2ex Sion species decoris eius.
3Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
4Advocavit caelum desursum: et terram discernere populum suum.
5Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
6Et annunciabunt caeli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
7Audi populus meus, et loquar Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.
8Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
9Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
10Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, iumenta in montibus et boves.
11Cognovi omnia volatilia caeli: et pulchritudo agri mecum est.
12Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terrae, et plenitudo eius.
13Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
14Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
15Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
16Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
17Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
18Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
19Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
20Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuae ponebas scandalum:
21haec fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
22Intelligite haec qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
23Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.