1Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam? 2In summis, excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans, 3iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur, dicens: 4O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum. 5Intelligite parvuli astutiam, et insipientes animadvertite. 6Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum: et aperientur labia mea, ut recta praedicent. 7Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium. 8Iusti sunt omnes sermones mei, non est in eis pravum quid, neque perversum. 9recti sunt intelligentibus, et aequi invenientibus scientiam. 10Accipite disciplinam meam, et non pecuniam: doctrinam magis, quam aurum eligite. 11Melior est enim sapientia cunctis opibus pretiosissimis: et omne desiderabile ei non potest comparari. 12Ego sapientia habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus. 13Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor. 14Meum est consilium, et aequitas, mea est prudentia, mea est fortitudo. 15Per me reges regnant, et legum conditores iusta decernunt: 16Per me principes imperant, et potentes decernunt iustitiam. 17Ego diligentes me diligo: et qui mane vigilant ad me, invenient me. 18Mecum sunt divitiae, et gloria, opes superbae, et iustitia. 19Melior est enim fructus meus auro, et lapide pretioso, et genimina me argento electo. 20In viis iustitiae ambulo, in medio semitarum iudicii, 21ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam. 22Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret a principio. 23Ab aeterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret. 24Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant: 25necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar: 26adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terrae. 27Quando praeparabat caelos, aderam: quando certa lege, et gyro vallabat abyssos: 28quando aethera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum: 29quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos: quando appendebat fundamenta terrae: 30Cum eo eram cuncta componens: et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore; 31ludens in orbe terrarum: et deliciae meae esse, cum filiis hominum. 32Nunc ergo filii audite me: Beati, qui custodiunt vias meas. 33Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abiicere eam. 34Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei. 35Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino: 36qui autem in me peccaverit, laedet animam suam. Omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.