1Fili mi, ne obliviscaris legis meae, et praecepta mea cor tuum custodiat. 2longitudinem enim dierum, et annos vitae, et pacem apponent tibi. 3Misericordia, et veritas te non deserant, circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui: 4et invenies gratiam, et disciplinam bonam coram Deo et hominibus. 5Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiae tuae. 6In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos. 7Ne sis sapiens apud temetipsum: time Deum, et recede a malo: 8sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum. 9Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da pauperibus: 10et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt. 11Disciplinam Domini, fili mi, ne abiicias: nec deficias cum ab eo corriperis: 12quem enim diligit Dominus, corripit: et quasi pater in filio complacet sibi. 13Beatus homo, qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia: 14melior est acquisitio eius negotiatione auri, et argenti primi et purissimi fructus eius: 15pretiosior est cunctis opibus: et omnia, quae desiderantur, huic non valent comparari. 16Longitudo dierum in dextera eius, et in sinistra illius divitiae, et gloria. 17Viae eius viae pulchrae, et omnes semitae illius pacificae. 18Lignum vitae est his, qui apprehenderint eam: et qui tenuerit eam, beatus. 19Dominus sapientia fundavit terram, stabilivit caelos prudentia. 20Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt. 21Fili mi, ne effluant haec ab oculis tuis: Custodi legem atque consilium: 22et erit vita animae tuae, et gratia faucibus tuis. 23tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget: 24si dormieris, non timebis: quiesces, et suavis erit somnus tuus. 25ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum. 26Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum ne capiaris. 27Noli prohibere benefacere eum, qui potest: si vales, et ipse benefac: 28Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere: cras dabo tibi: cum statim possis dare. 29Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam. 30Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit. 31Ne aemuleris hominem iniustum, nec imiteris vias eius: 32quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio eius. 33Egestas a Domino in domo impii: habitacula autem iustorum benedicentur. 34Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam. 35Gloriam sapientes possidebunt: stultorum exaltatio, ignominia.