1Dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatum, ut pascatur in hortis, et lilia colligat. 2Ego dilecto meo, et dilectus meus mihi, qui pascitur inter lilia. 3Pulchra es amica mea, suavis, et decora sicut Ierusalem: terribilis ut castrorum acies ordinata. 4Averte oculos tuos a me, quia ipsi me avolare fecerunt. Capilli tui sicut grex caprarum, quæ apparuerunt de Galaad. 5Dentes tui sicut grex ovium, quæ ascenderunt de lavacro, omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est in eis. 6Sicut cortex mali punici, sic genæ tuæ absque occultis tuis. 7Sexaginta sunt reginæ, et octoginta concubinæ, et adolescentularum non est numerus. 8Una est columba mea, perfecta mea, una est matris suæ, electa genitrici suæ. Viderunt eam filiæ, et beatissimam prædicaverunt: reginæ et concubinæ, et laudaverunt eam. 9Quæ est ista, quæ progreditur quasi aurora consurgens, pulchra ut luna, electa ut sol, terribilis ut castrorum acies ordinata? 10Descendi in hortum nucum, ut viderem poma convallium, et inspicerem si floruisset vinea, et germinassent mala punica. 11Nescivi: anima mea conturbavit me propter quadrigas Aminadab. 12Revertere, revertere Sulamitis: revertere revertere, ut intueamur te.