1In finem, In carminibus intellectus David, 2Cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? 3Deus in nomine tuo salvum me fac: et in virtute tua iudica me. 4Deus exaudi orationem meam: auribus percipe verba oris mei. 5Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam: et non proposuerunt Deum ante conspectum suum. 6Ecce enim Deus adiuvat me: et Dominus susceptor est animæ meæ. 7Averte mala inimicis meis: et in veritate tua disperde illos. 8Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo Domine: quoniam bonum est: 9Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me: et super inimicos meos despexit oculus meus.