1Ante diem festum Paschæ, sciens Iesus quia venit hora eius ut transeat ex hoc mundo ad Patrem: cum dilexisset suos, qui erant in mundo, in finem dilexit eos. 2Et cœna facta, cum diabolus iam misisset in cor ut traderet eum Iudas Simonis Iscariotæ: 3sciens quia omnia dedit ei Pater in manus, et quia a Deo exivit, et ad Deum vadit: 4surgit a cœna, et ponit vestimenta sua: et cum accepisset linteum, præcinxit se. 5Deinde mittit aquam in pelvim, et cœpit lavare pedes discipulorum, et extergere linteo, quo erat præcinctus. 6Venit ergo ad Simonem Petrum. Et dicit ei Petrus: Domine, tu mihi lavas pedes? 7Respondit Iesus, et dixit ei: Quod ego facio, tu nescis modo, scies autem postea. 8Dicit ei Petrus: Non lavabis mihi pedes in æternum. Respondit ei Iesus: Si non lavero te, non habebis partem mecum. 9Dicit ei Simon Petrus: Domine, non tantum pedes meos, sed et manus, et caput. 10Dicit ei Iesus: Qui lotus est, non indiget nisi ut pedes lavet, sed est mundus totus. Et vos mundi estis, sed non omnes. 11Sciebat enim quisnam esset qui traderet eum: propterea dixit: Non estis mundi omnes. 12Postquam ergo lavit pedes eorum, et accepit vestimenta sua: cum recubuisset iterum dixit eis: Scitis quid fecerim vobis? 13Vos vocatis me Magister, et Domine, et bene dicitis: sum etenim. 14Si ergo ego lavi pedes vestros, Dominus, et Magister: et vos debetis alter alterius lavare pedes. 15Exemplum enim dedi vobis, ut quemadmodum ego feci vobis, ita et vos faciatis. 16Amen, amen dico vobis: non est servus maior Domino suo: neque apostolus maior est eo, qui misit illum. 17Si hæc scitis, beati eritis si feceritis ea. 18Non de omnibus vobis dico: ego scio quos elegerim: sed ut adimpleatur Scriptura: Qui manducat mecum panem, levabit contra me calcaneum suum. 19Amodo dico vobis, priusquam fiat: ut cum factum fuerit, credatis, quia ego sum. 20Amen, amen dico vobis: Qui accipit si quem misero, me accipit: qui autem me accipit, accipit eum, qui me misit. 21Cum hæc dixisset Iesus, turbatus est spiritu: et protestatus est, et dixit: Amen, amen dico vobis: Quia unus ex vobis tradet me. 22Aspiciebant ergo ad invicem discipuli, hæsitantes de quo diceret. 23Erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in sinu Iesu, quem diligebat Iesus. 24Innuit ergo huic Simon Petrus: et dixit ei: Quis est, de quo dicit? 25Itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu, dicit ei: Domine quis est? 26Respondit Iesus: Ille est, cui ego intinctum panem porrexero. Et cum intinxisset panem, dedit Iudæ Simonis Iscariotæ. 27Et post buccellam, introivit in eum satanas. Et dixit ei Iesus: Quod facis, fac citius. 28Hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei. 29Quidam enim putabant, quia loculos habebat Iudas, quod dixisset ei Iesus: Eme ea, quæ opus sunt nobis ad diem festum: aut egenis ut aliquid daret. 30Cum ergo accepisset ille buccellam, exivit continuo. Erat autem nox. 31Cum ergo exisset, dixit Iesus: Nunc clarificatus est filius hominis: et Deus clarificatus est in eo. 32Si Deus clarificatus est in eo, et Deus clarificabit eum in semetipso: et continuo clarificabit eum. 33Filioli, adhuc modicum vobiscum sum. Quæretis me: et sicut dixi Iudæis: Quo ego vado, vos non potestis venire: et vobis dico modo. 34Mandatum novum do vobis: Ut diligatis invicem, sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem. 35In hoc cognoscent omnes quia discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem. 36Dicit ei Simon Petrus: Domine, quo vadis? Respondit Iesus: Quo ego vado, non potes me modo sequi: sequeris autem postea. 37Dicit ei Petrus: Quare non possum te sequi modo? animam meam pro te ponam. 38Respondit ei Iesus: Animam tuam pro me pones? Amen, amen dico tibi: non cantabit gallus, donec ter me neges.