1In finem, In carminibus, intellectus David,
2Cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos?
3Deus in nomine tuo salvum me fac: et in virtute tua iudica me.
4Deus exaudi orationem meam: auribus percipe verba oris mei.
5Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam: et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
6Ecce enim Deus adiuvat me: et Dominus susceptor est animæ meæ.
7Averte mala inimicis meis: et in veritate tua disperde illos.
8Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo Domine: quoniam bonum est:
9Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me: et super inimicos meos despexit oculus meus.