1Tunc Iesus locutus est ad turbas, et ad discipulos suos, 2dicens: Super cathedram Moysi sederunt Scribæ, et Pharisæi. 3Omnia ergo quæcumque dixerint vobis, servate, et facite: secundum opera vero eorum nolite facere: dicunt enim, et non faciunt. 4Alligant enim onera gravia, et importabilia, et imponunt in humeros hominum: digito autem suo nolunt ea movere. 5Omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus: dilatant enim phylacteria sua, et magnificant fimbrias. 6Amant autem primos recubitus in cœnis, et primas cathedras in synagogis, 7et salutationes in foro, et vocari ab hominibus Rabbi. 8Vos autem nolite vocari Rabbi. Unus est enim Magister vester, omnes autem vos fratres estis. 9Et patrem nolite vocare vobis super terram: unus est enim Pater vester, qui in cælis est. 10Nec vocemini magistri: quia Magister vester unus est, Christus. 11Qui maior est vestrum, erit minister vester. 12Qui autem se exaltaverit, humiliabitur: et qui se humiliaverit, exaltabitur. 13Væ autem vobis Scribæ, et Pharisæi hypocritæ: quia clauditis regnum cælorum ante homines. Vos enim non intratis, nec introeuntes sinitis intrare. 14Væ vobis Scribæ, et Pharisæi hypocritæ: quia comeditis domos viduarum, orationes longas orantes: propter hoc amplius accipietis iudicium. 15Væ vobis Scribæ, et Pharisæi hypocritæ: quia circuitis mare, et aridam, ut faciatis unum proselytum: et cum fuerit factus, facitis eum filium Gehennæ duplo quam vos. 16Væ vobis duces cæci, qui dicitis: Quicumque iuraverit per templum, nihil est: qui autem iuraverit in auro templi, debet. 17Stulti et cæci: Quid enim maius est, aurum, an templum, quod sanctificat aurum? 18Et quicumque iuraverit in altari, nihil est: quicumque autem iuraverit in dono, quod est super illud, debet. 19Cæci: quid enim maius est, donum, an altare, quod sanctificat donum? 20Qui ergo iurat in altari, iurat in eo, et in omnibus quæ super illud sunt. 21Et quicumque iuraverit in templo, iurat in illo, et in eo, qui habitat in ipso: 22et qui iurat in cælo, iurat in throno Dei, et in eo, qui sedet super eum. 23Væ vobis Scribæ, et Pharisæi hypocritæ: qui decimatis mentham, et anethum, et cyminum, et reliquistis quæ graviora sunt legis, iudicium, et misericordiam, et fidem. Hæc oportuit facere, et illa non omittere. 24Duces cæci, excolantes culicem, camelum autem glutientes. 25Væ vobis Scribæ, et Pharisæi hypocritæ, quia mundatis quod deforis est calicis, et paropsidis: intus autem pleni estis rapina, et immunditia. 26Pharisæe cæce, munda prius quod intus est calicis, et paropsidis, ut fiat id, quod deforis est, mundum. 27Væ vobis Scribæ, et Pharisæi hypocritæ: quia similes estis sepulchris dealbatis, quæ aforis parent hominibus speciosa, intus vero pleni sunt ossibus mortuorum, et omni spurcitia. 28Sic et vos aforis quidem paretis hominibus iusti: intus autem pleni estis hypocrisi, et iniquitate. 29Væ vobis Scribæ, et Pharisæi hypocritæ, qui ædificatis sepulchra prophetarum, et ornatis monumenta iustorum, 30et dicitis: Si fuissemus in diebus patrum nostrorum, non essemus socii eorum in sanguine prophetarum. 31Itaque testimonio estis vobismetipsis, quia filii estis eorum, qui prophetas occiderunt. 32Et vos implete mensuram patrum vestrorum. 33Serpentes genimina viperarum, quomodo fugietis a iudicio Gehennæ? 34Ideo ecce ego mitto ad vos prophetas, et sapientes, et scribas, et ex illis occidetis, et crucifigetis, et ex eis flagellabitis in synagogis vestris, et persequemini de civitate in civitatem: 35ut veniat super vos omnis sanguis iustus, qui effusus est super terram, a sanguine Abel iusti usque ad sanguinem Zachariæ, filii Barachiæ, quem occidistis inter templum et altare. 36Amen dico vobis, venient hæc omnia super generationem istam. 37Ierusalem, Ierusalem, quæ occidis prophetas, et lapidas eos, qui ad te missi sunt: quoties volui congregare filios tuos, quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas, et noluisti? 38Ecce relinquetur vobis domus vestra deserta. 39Dico enim vobis, non me videbitis amodo, donec dicatis: Benedictus, qui venit in nomine Domini.