1Et cum egrederetur de templo, ait illi unus ex discipulis suis: Magister, aspice quales lapides, et quales structuræ. 2Et respondens Iesus, ait illi: Vides has omnes magnas ædificationes? Non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur. 3Et cum sederet in Monte Olivarum contra templum, interrogabant eum separatim Petrus, et Iacobus, et Ioannes, et Andreas: 4Dic nobis, quando ista fient? et quod signum erit, quando hæc omnia incipient consummari? 5Et respondens Iesus cœpit dicere illis: Videte ne quid vos seducat: 6multi enim venient in nomine meo dicentes, quia ego sum: et multos seducent. 7Cum audieritis autem bella, et opiniones bellorum, ne timueritis: oportet enim hæc fieri: sed nondum finis. 8Exurget enim gens contra gentem, et regnum super regnum, et erunt terræmotus per loca, et fames. Initium dolorum hæc. 9Videte autem vosmetipsos. Tradent enim vos in consiliis, et in synagogis vapulabitis, et ante præsides, et reges stabitis propter me, in testimonium illis. 10Et in omnes gentes primum oportet prædicari Evangelium. 11Et cum duxerint vos tradentes, nolite præcogitare quid loquamini: sed quod datum vobis fuerit in illa hora, id loquimini: non enim vos estis loquentes, sed Spiritus Sanctus. 12Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium: et consurgent filii in parentes, et morte afficient eos. 13Et eritis odio omnibus propter nomen meum. Qui autem sustinuerit in finem, hic salvus erit. 14Cum autem videritis abominationem desolationis stantem, ubi non debet, qui legit, intelligat: tunc qui in Iudæa sunt, fugiant in montes: 15et qui super tectum, ne descendat in domum, nec introeat ut tollat quid de domo sua: 16et qui in agro erit, non revertatur retro tollere vestimentum suum. 17Væ autem prægnantibus, et nutrientibus in illis diebus. 18Orate vero ut hieme non fiant. 19Erunt enim dies illi tribulationes tales, quales non fuerunt ab initio creaturæ, quam condidit Deus usque nunc, neque fient. 20Et nisi breviasset Dominus dies, non fuisset salva omnis caro: sed propter electos, quos elegit, breviavit dies. 21Et tunc si quis vobis dixerit: Ecce hic est Christus, ecce illic: ne credideritis. 22Exurgent enim pseudochristi, et pseudoprophetæ, et dabunt signa, et portenta ad seducendos, si fieri potest, etiam electos. 23Vos ergo videte: ecce prædixi vobis omnia. 24Sed in illis diebus post tribulationem illam sol contenebrabitur, et luna non dabit splendorem suum: 25et stellæ cæli erunt decidentes, et virtutes, quæ in cælis sunt, movebuntur. 26Et tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus cum virtute multa, et gloria. 27Et tunc mittet Angelos suos, et congregabit electos suos a quattuor ventis, a summo terræ usque ad summum cæli. 28A ficu autem discite parabolam. Cum iam ramus eius tener fuerit, et nata fuerint folia, cognoscitis quia in proximo sit æstas: 29sic et vos cum videritis hæc fieri, scitote quod in proximo sit in ostiis. 30Amen dico vobis, quoniam non transibit generatio hæc, donec omnia ista fiant. 31Cælum, et terra transibunt, verba autem mea non transibunt. 32De die autem illo, vel hora nemo scit, neque Angeli in cælo, neque Filius, nisi Pater. 33Videte, vigilate, et orate: nescitis enim quando tempus sit. 34Sicut homo, qui peregre profectus reliquit domum suam, et dedit servis suis potestatem cuiusque operis, et ianitori præcepit ut vigilet. 35Vigilate ergo, (nescitis enim quando dominus domus veniat: sero an media nocte, an galli cantu, an mane) 36ne cum venerit repente, inveniat vos dormientes. 37Quod autem vobis dico, omnibus dico: Vigilate.