1Omnis namque pontifex ex hominibus assumptus, pro hominibus constituitur in iis, quæ sunt ad Deum, ut offerat dona, et sacrificia pro peccatis: 2qui condolere possit iis, qui ignorant, et errant: quoniam et ipse circumdatus est infirmitate: 3et propterea debet, quemadmodum pro populo, ita etiam et pro semetipso offerre pro peccatis. 4Nec quisquam sumit sibi honorem, sed qui vocatur a Deo, tamquam Aaron. 5Sic et Christus non semetipsum clarificavit ut Pontifex fieret: sed qui locutus est ad eum: Filius meus es tu, ego hodie genui te. 6Quemadmodum et in alio loco dicit: Tu es sacerdos in æternum, secundum ordinem Melchisedech. 7Qui in diebus carnis suæ preces, supplicationesque ad eum, qui possit illum salvum facere a morte cum clamore valido, et lacrymis offerens, exauditus est pro sua reverentia: 8Et quidem cum esset Filius Dei, didicit ex iis, quæ passus est, obedientiam: 9et consummatus, factus est omnibus obtemperantibus sibi, causa salutis æternæ, 10appellatus a Deo Pontifex iuxta ordinem Melchisedech. 11De quo nobis grandis sermo, et ininterpretabilis ad dicendum: quoniam imbecilles facti estis ad audiendum. 12Etenim cum deberetis magistri esse propter tempus: rursum indigetis ut vos doceamini quæ sint elementa exordii sermonum Dei: et facti estis quibus lacte opus sit, non solido cibo. 13Omnis enim, qui lactis est particeps, expers est sermonis iustitiæ, parvulus enim est. 14Perfectorum autem est solidus cibus: eorum, qui pro consuetudine exercitatos habent sensus ad discretionem boni ac mali.