1In finem. Psalmus cantici ipsi David.
2Exsurgat Deus, et dissipentur inimici ejus ;
3Sicut deficit fumus, deficiant ;
4Et justi epulentur, et exsultent in conspectu Dei,
5Cantate Deo ; psalmum dicite nomini ejus :
6patris orphanorum, et judicis viduarum ;
7Deus qui inhabitare facit unius moris in domo ;
8Deus, cum egredereris in conspectu populi tui,
9terra mota est, etenim cæli distillaverunt,
10Pluviam voluntariam segregabis, Deus, hæreditati tuæ ;
11Animalia tua habitabunt in ea ;
12Dominus dabit verbum evangelizantibus, virtute multa. ¶
13Rex virtutum dilecti, dilecti ;
14Si dormiatis inter medios cleros,
15Dum discernit cælestis reges super eam,
16Mons Dei, mons pinguis :
17Ut quid suspicamini, montes coagulatos ?
18Currus Dei decem millibus multiplex, millia lætantium ;
19Ascendisti in altum, cepisti captivitatem,
20Benedictus Dominus die quotidie :
21Deus noster, Deus salvos faciendi ;
22Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum,
23Dixit Dominus : Ex Basan convertam,
24ut intingatur pes tuus in sanguine ;
25Viderunt ingressus tuos, Deus,
26Prævenerunt principes conjuncti psallentibus,
27In ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Israel. ¶
28Ibi Benjamin adolescentulus, in mentis excessu ;
29Manda, Deus, virtuti tuæ ;
30A templo tuo in Jerusalem,
31Increpa feras arundinis ;
32Venient legati ex Ægypto ;
33Regna terræ, cantate Deo ;
34Qui ascendit super cælum cæli, ad orientem :
35Date gloriam Deo super Israel ;
36Mirabilis Deus in sanctis suis ;