1In finem. Intellectus filiis Core.
2Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum,
3Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum ;
4Fuerunt mihi lacrimæ meæ panes die ac nocte,
5Hæc recordatus sum, et effudi in me animam meam,
6Quare tristis es, anima mea ?
7et Deus meus.
8Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum ;
9In die mandavit Dominus misericordiam suam,
10Dicam Deo : Susceptor meus es ;
11Dum confringuntur ossa mea,
12Quare tristis es, anima mea ?