1In finem. Intellectus filiis Core. 2Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, 3Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum ; 4Fuerunt mihi lacrimæ meæ panes die ac nocte, 5Hæc recordatus sum, et effudi in me animam meam, 6Quare tristis es, anima mea ? 7et Deus meus. 8Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum ; 9In die mandavit Dominus misericordiam suam, 10Dicam Deo : Susceptor meus es ; 11Dum confringuntur ossa mea, 12Quare tristis es, anima mea ?