1In finem. Psalmus David.
2Deus, laudem meam ne tacueris,
3Locuti sunt adversum me lingua dolosa,
4Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi ;
5Et posuerunt adversum me mala pro bonis,
6Constitue super eum peccatorem,
7Cum judicatur, exeat condemnatus ;
8Fiant dies ejus pauci,
9Fiant filii ejus orphani,
10Nutantes transferantur filii ejus et mendicent,
11Scrutetur fœnerator omnem substantiam ejus,
12Non sit illi adjutor,
13Fiant nati ejus in interitum ;
14In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini,
15Fiant contra Dominum semper,
16pro eo quod non est recordatus facere misericordiam, ¶
17et persecutus est hominem inopem et mendicum,
18Et dilexit maledictionem, et veniet ei ;
19Fiat ei sicut vestimentum quo operitur,
20Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum,
21Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum,
22Libera me, quia egenus et pauper ego sum,
23Sicut umbra cum declinat ablatus sum,
24Genua mea infirmata sunt a jejunio,
25Et ego factus sum opprobrium illis ;
26Adjuva me, Domine Deus meus ;
27Et sciant quia manus tua hæc,
28Maledicent illi, et tu benedices :
29Induantur qui detrahunt mihi pudore,
30Confitebor Domino nimis in ore meo,
31quia astitit a dextris pauperis,