1Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
2amictus lumine sicut vestimento.
3qui tegis aquis superiora ejus :
4qui facis angelos tuos spiritus,
5Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
6Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
7Ab increpatione tua fugient ;
8Ascendunt montes, et descendunt campi,
9Terminum posuisti quem non transgredientur,
10Qui emittis fontes in convallibus ;
11Potabunt omnes bestiæ agri ;
12Super ea volucres cæli habitabunt ;
13Rigans montes de superioribus suis ;
14producens fœnum jumentis,
15et vinum lætificet cor hominis :
16Saturabuntur ligna campi,
17illic passeres nidificabunt :
18Montes excelsi cervis ;
19Fecit lunam in tempora ;
20Posuisti tenebras, et facta est nox ;
21catuli leonum rugientes ut rapiant,
22Ortus est sol, et congregati sunt,
23Exibit homo ad opus suum,
24Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
25Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
26Illic naves pertransibunt ;
27Omnia a te expectant
28Dante te illis, colligent ;
29Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
30Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
31Sit gloria Domini in sæculum ;
32Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
33Cantabo Domino in vita mea ;
34Jucundum sit ei eloquium meum ;
35Deficiant peccatores a terra,