1Sapientia ædificavit sibi domum :
2Immolavit victimas suas, miscuit vinum,
3Misit ancillas suas ut vocarent
4Si quis est parvulus, veniat ad me.
5Venite, comedite panem meum,
6Relinquite infantiam, et vivite,
7Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit,
8Noli arguere derisorem, ne oderit te :
9Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia ;
10Principium sapientiæ timor Domini,
11Per me enim multiplicabuntur dies tui,
12Si sapiens fueris, tibimetipsi eris ;
13Mulier stulta et clamosa,
14sedit in foribus domus suæ,
15ut vocaret transeuntes per viam,
16Qui est parvulus declinet ad me.
17Aquæ furtivæ dulciores sunt,
18Et ignoravit quod ibi sint gigantes,