1Ne glorieris in crastinum, 2Laudet te alienus, et non os tuum ; 3Grave est saxum, et onerosa arena, 4Ira non habet misericordiam nec erumpens furor, 5Melior est manifesta correptio 6Meliora sunt vulnera diligentis 7Anima saturata calcabit favum, 8Sicut avis transmigrans de nido suo, 9Unguento et variis odoribus delectatur cor, 10Amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris, 11Stude sapientiæ, fili mi, et lætifica cor meum, 12Astutus videns malum, absconditus est : 13Tolle vestimentum ejus qui spopondit pro extraneo, 14Qui benedicit proximo suo voce grandi, 15Tecta perstillantia in die frigoris 16Qui retinet eam quasi qui ventum teneat, 17Ferrum ferro exacuitur, 18Qui servat ficum comedet fructus ejus, 19Quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium, 20Infernus et perditio numquam implentur : 21Quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum, 22Si contuderis stultum in pila 23Diligenter agnosce vultum pecoris tui, 24non enim habebis jugiter potestatem, 25Aperta sunt prata, et apparuerunt herbæ virentes, 26Agni ad vestimentum tuum, 27Sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos,